Chapter 19

896 Words

TRIXIE’s POV Kanina pa ako sinisimangutan ng langyang demonyong lalaking kasama ko ngayon dito sa bahay na ito. Paano ba naman, kanina pa niya ako pinipilit ng alam n'yo na eh ayoko nga dahil hindi pwede. “Bakit ba kasi hindi pwede?” pangungulit pa rin nito. “Bakit ba ang kulit mo? PE teacher ako at hindi Science teacher na kailangan pang mag-explain sa’yo!” Naririndi na talaga ako sa kanya. “Eh, kumakain naman ako ng dinuguan so bakit nga hindi pwede?!” nagmumuryot pa rin ito. “'Yang bunganga mo!” Kaasar talagang itong lalaking ito. Kung ‘di lang nasa labas ng kuwarto namin ang mga magulang niya ay kanina ko pa siya ibinalibag. May idea na ba kayo kung bakit dinuguan ang pinag-uusapan namin? Paano ba naman kahapon pa ako may dalaw at gusto niya ng... Alam n'yo na. Ang walangya, wala

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD