แม้จะเป็นเวลาพักเที่ยงแต่ก็มีพนักงานฝ่ายบัญชีอยู่สองสามคน “ขอโทษนะคะ” ทุกคนที่นั่งอยู่เงยหน้าขึ้นมา “ฉันหาแม่บ้านไม่เจอนะคะ”
“สักครู่ค่ะ” ลิ้นจี่จำพร้อมรักได้ แต่ก็ยังรักษามารยาท กดโทรศัพท์เรียกแม่บ้านประจำชั้น “แม่บ้านไม่ว่างนะคะ”
“แล้วพอจะมีใครช่วยฉันสักหน่อยได้มั้ยคะ” พร้อมรักไม่วางท่าทางใหญ่โต
“ได้ค่ะ ช่วยอะไรคะ” พร้อมรักเลี่ยงที่จะตอบคำถามนี้แบบตรงมาตรงไป
“น่าจะขอแรงทุกคนค่ะ ไม่นานค่ะ” ทุกคนจึงลุกและเดินตามพร้อมรักเข้าไปในลิฟท์ขึ้นไปชั้นบน “ขอบคุณทุกคนนะคะ” พร้อมรักส่งเสียงหวาน เมื่อลิฟท์เปิดและเดินนำไปอย่างสง่างาม
ในขณะเดียวกันที่ห้องประชุมอีกฝั่ง ทุกคนกำลังแยกย้ายหลังจากที่ทิวากล่าวปิดการประชุมในวันนี้ลงเพียงเท่านี้ ทิวาออกจากห้องประชุมไปก่อนแล้ว ขณะที่เขาเข้าลิฟท์ “กฤษสั่งซูชิสำหรับฉันและนับดาว” กฤษขานรับและจัดการโดยทันที ขณะที่ลิฟท์กำลังถึงชั้นหนึ่ง ประตูห้องทำงานประธานก็ถูก
