ยิ่งกว่าเพื่อน
827 Words
"เออ โคตรเจ็บเลยว่ะ" โซนหุบยิ้มลงทันทีเลยเอ่ยตอบพร้อมกับเบนสายตาไปทางอื่น
ฉันส่ายหน้าเอือมระอากับคนตัวโตตรงหน้าไม่ว่าจะกี่ปีผ่านไปก็ไม่เลิกนิสัยอารมณ์ร้อนของเขาได้เลย
"ไปทำแผลที่ห้องก่อนไหม" มือเล็กปีะคองใบหน้าหล่อเพ่งมองรอยแผลที่ตอนนี้เลือดหยุดไหลแล้ว แต่มันคงจะไม่ดีเท่าไหร่ถ้าจะทิ้งเอาไว้ไม่รักษาแบบนี้แถมโซนก็ไม่ใช่พวกที่ชอบดูแลตัวเองซะด้วย
"ชั่งมัน" โซนจับมือฉันที่ยังคงประคองใบหน้าเขาอยู่ให้ลดลงต่ำ
"เป็นแผลเป็นขึ้นมาไม่รู้ด้วยนะ" ฉันเบะปากบอกกับคนหัวดื้อ ต่อให้มันจะหล่อมากแค่ไหนแต่ถ้ายังเอาแต่ไปมีเรื่องแล้วใช้หน้ารองรับฝ่าเท้าหรือหมัดของคนอื่นต่อให้หล่อสักแค่ไหนก็เยินได้เหมือนกัน
"ใครสนกัน" มันตอบอย่างไม่ใส่ใจนักก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงทำให้ฉันต้องขยับถอยเพราะร่างหนาที่ยืนขึ้นแทบจะชิดลำตัวบาง
"ตามใจ อยากไปหาสาวทำแผลให้ก็แล้วแต่"
"ฉันไม่มี" โซนตอบกลับทันควัน ดวงหน้าคมเข้มจ้องมองมาด้วยแววตาจริงจัง
"ก็แค่พูดไปงั้นเองนายโกรธเหรอ" ฉันเอียงคอถามเพราะกลัวว่าโซนจะโกรธที่ไปแซวมันเรื่องนี้ ฉันรู้อยู่แล้วว่าโซนไม่ได้คบหากับใครแต่ฉันก็ไม่ได้รู้ลึกไปถึงว่าโซนมีคนที่ชอบอยู่บ้างหรือเปล่า
"เปล่า"
สามชั่วโมงต่อมา..
ร่างสูงนอนเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์มือถืออยู่บนเตียงฉันเงียบๆในขณะที่ฉันกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จ โซนเหลือบตาขึ้นมามองครู่นึงก่อนที่จะละสายตาไปจ้องที่หน้าจอเช่นเดิม
Rrrrr~
เสียงโทรศัพท์ที่แผดเสียงร้องลั่นอยู่ที่หัวเตียงทำให้คนหน้านิ่งอย่างโซนต้องขดคิ้วหนาจ้องมองไปที่โทรศัพท์ของฉันที่วางอยู่ไม่ไกลจากเขานัก ฉันกระชับปมผ้าขนหนูให้แน่นขึ้นแล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือมองรายชื่อของคนที่โทรมา
"ฮัลโหลยัยเกลว่าไง" เสียงหวานเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าชื่อของคนที่โทรเข้ามานั่นคือเกล
[ ยัยพีชแกออกมาได้ไหมวันนี้ฉันโดนเทอ่ะ ] เสียงที่ดูเหมือนคนร้องไห้ดังออกมาฉันหันไปมองหน้าของโซนที่ตอนนี้เขาเองก็กำลังมองมาที่ฉันอยู่เช่นกัน
"แกเป็นอะไร ทะเลาะกันเหรอ" ฉันถามออกไปอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้ถึงเกลจะค่อยข้างอารมณ์ดีตลอดเวลาแต่เมื่อไหร่ที่มันนอยล์ก็จะเป็นคนละคนไปเลย
[ มันบอกเลิกฉันไปแล้วแก ]
"ทำไมเป็นงั้นแกทะเลาะกันหลักขนาดนั้นเลย"
[ แกออกมาได้ไหมคืนนี้ฉันอยากจะเมาให้หัวทิ่มพื้นคอนกรีตตายเลยจะได้ลืมๆมันไป ]
"ก็ได้ ฉันจะไปแกอย่าคิดมากนะ" ฉันตกลงที่จะไปเพราะเป็นห่วงยัยเกลมันรักแฟนมันมากคงจะเสียใจไม่น้อยถ้าจะมาเลิกกันตอนนี้
"ไปไหน?" โซนที่รอจนฉันวางสายยัยเกลเสร็จก็เอ่ยถามขึ้นทันที
"ไปหายัยเกล เห็นบอกว่าโดนแฟนบอกเลิกอ่ะ"
"ไร้สาระ" โซนที่ตอบกลับมาอย่างไม่ต้องคิดกอดอกมองฉันนิ่งๆแล้วถามต่อมาอีกประโยค
"จะออกไป?"
"อื้อ ไม่ไปก็สงสารมันสิคนไม่มีแฟนแบบนายไม่เข้าใจหรอก" ว่าจบก็ไม่ลืมจะพูดกระแทกแดกดันคนไร้หัวใจอย่างโซนไปด้วย
คนถูกต่อว่าถึงกับเลิกคิ้วเป็นคำถามเมื่อฉันพูดออกไป
"ฉันไปด้วย"
"จะไปบ่นฉันหรือไง" ฉันกลั้วหัวเราะเพราะทุกครั้งที่ไปดื่มโซนก็จะบ่นว่าฉันดื่มเยอะทุกครั้ง และจบด้วยการหิ้วฉันกลับห้องแบบทุกที
"แล้วทำตัวน่าบ่นไหมวะ"
"ชิ ยิ่งกว่าพ่ออีกนะนายอ่ะ" ฉันกรอกตามองบนกับคนที่ทำตัวเหมือนพ่อเข้าไปทุกวัน นี่ถ้ามันมีแฟนไม่ต้องพูดเลยว่าจะหวงขนาดไหนขนาดฉันเป็นเพื่อนมันยังดูแลยิ่งกว่าไข่ในหินซะอีก
"แล้วเป็นอย่างอื่นได้ไหมล่ะ ไม่เอาพ่อพี่น้องหรือแค่เพื่อน ถ้าจะบ่นในฐานะอื่นจะยอมให้เป็นไหม" เสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง สายตาที่ดูหนักแน่นแน่วแน่มองมาที่ฉันไม่ละสายตา
"ได้สิ"
"....."
"ตอนนี้นายเป็นยิ่งกว่าเพื่อนซะอีกนะโซน นายมันเพื่อนสนิทสุดที่รักฉันเลยไง"
- Writer
