มีราคาต้องจ่าย

1447 Words
เมื่อนั่งมาได้สักพักฉันก็ได้รู้ว่ารุ่นพี่อีกคนชื่อว่าพี่เค​ เป็นรุ่นพี่ที่สนิทกันกับโซนพวกเขาชวนคุยไปเรื่อยๆไม่ให้ฉันเบื่อและมักจะตบท้ายด้วยการขู่กันฟ่อๆกับโซน "ทางนี้ๆ" คอปโบกมือทักทายให้กับใครบางคน​ พวกเราที่นั่งอยู่ที่โต๊ะก้พากันหันไป​มองตาม ผู้หญิงสองคนรูปร่างหน้าตาดีเดินฉีกยิ้มเข้ามาหาแล้วทักทายพวกเพื่อนๆของโซนอย่างสนิทสนม​ ฉันเองก้ส่งยิ้มทักทายให้อย่างเป็นมิตรถึงจะไม่ได้รู้จักแต่ฉันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องตีหน้ายักษ์​ใส่พวกเธอ​ "พี่โซนมากับใครเหรอ" ฉันมองตามสายตาของเธอที่มองฉันกับโซนสลับกัน "....." โซนไม่ตอบคำถามอีกทั้งยังไม่มองหน้าเจ้าของคำถามเลยสักนิด​ กลับหันมาตักกุ้งใส่จานของฉันนิ่งๆ "หวาน​ ฟ้า​ นี่พีชเพื่อนของไอ้โซนมันอย่าได้ไปเข้าใกล้เชียวมีหมาหวงเจ้าคอยจะกัดอยู่" คอปตอบคำถามแทนอย่างติดตลก​พวกเธอเลยพยักหน้ารับเป็นการเข้าใจ หวานคือคนที่เข้ามาถามโซนแล้วเลือกที่จะนั่งตรงข้ามกับโซน​ ส่วนฟ้าที่นั่งตรงข้ามเรย์ก็ใช้สายตาจ้องมองว่าสนใจผู้ชายซะเหลือเกิน​ ฉันนั่งดื่มไปเรื่อยๆเพราะไม่อยากให้ตัวเองเมามากนัก​ ถึงโซนจะไม่ได้ห้ามแต่ถึงอย่างนั้นก้ไม่อยากเมาจนน่าเกลียดต่อหน้ารุ่นพี่ของเขา "อยากไปห้องน้ำอ่ะ" ฉันเอี้ยวตัวไปกระซิบบอกโซนที่กำลังยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม​ ดวงตาคมกริบเหลือบมองมาที่ฉันแล้วถามกลับมา "ให้ไปเป็นเพื่อนไหม?" "ไม่เป็นไรอยู่ไม่ไกลสักหน่อยเดี๋ยวมา" ฉันระบายยิ้มให้อีกคนได้วางใจก็แค่เข้าห้องน้ำไม่ได้จะไปไหนไกลสักหน่อย​ อีกอย่างร้านอาหารของรุ่นพี่ของโซนก็ไม่ได้มีคนพลุกพล่าน​อะไรมากมายดูไม่น่ากลัวเลยสักนิด ฉันผุดตัวลุกออกมาจากเก้าอี้มุ่งตรงไปยังห้องน้ำผู้หญิงทันที​ เพียงแค่ลงกลอนประตูทำธุระเสร็จจะเปิดประตูออกไปก็ได้ยินเสียงของใครบางคนที่กำลังพูดถึงชื่อฉันอยู่มันเลยทำให้ฉันชะงักมือที่กำลังจะเปิดประตูออกไป ​​​​​"ฉันไม่ชอบอีพีชอะไรนั่นเลย​ ดูสิว่าหยิ่งแค่ไหนแค่ได้เป็นเพื่อนพี่โซนก็วางท่า" "แกจะไปรู้อะไรหวาน​ เพื่อนที่ไหนเขาตามติดเพื่อนกันขนาดนี้พวกพี่โซนมานั่งดื่มกันมีเหรออยากจะพายัยนั่นมาด้วยดูก็รู้ว่าแรดตามมา" ฉันทนฟังเสียงที่ด่าทอฉันอย่างสนุกปากอยู่หลังบานประตู​ ในใจก็คิดว่าฉันไปทำอะไรให้สองคนนั้นกันถึงได้เอาฉันมาว่าในทางเสียหายแบบนี้ "นั่นสิ​ แกไม่เห็นเหรอว่าพี่โซนแทบจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนเลยไม่มีทางที่มันจะสนิทกับพี่โซนได้นอกจากอ่อยจนพี่โซนหลง" หวานที่ปากพลั่งพลูสาดคำเสียๆว่าถึงฉันอย่างไม่รู้เรื่องอะไรสักนิด​ ก็แค่พวกแกหลงผู้ชายแต่พาลมาว่าร้ายเพื่อนของเขามันดีนักหรือไง "เผลอๆนะไม่ใช่แค่พี่โซนก็ได้​ พี่เรย์พี่คอปก็คงได้มันแล้วเหมือนกัน" พลั๊ก! "ล้างปากหน่อยไหมมันเน่าจนเหม็นไปทั่วแล้ว" ฉันผลักประตูออกไปอย่างแรงแล้วคว้าสายยางชำระในห้องน้ำมาฉีดใส่สองคนนั่นที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำของฉันพอดิบพอดี "กรี๊ดดดดด!" เสียงกรี๊ดที่ดังระงมไปทั่วทั้งห้องน้ำพร้อมกับร่างกายที่เปียกปอนไปด้วยน้ำชุ่มช่ำยังไม่ทำให้พวกมันเงียบปากลงสักที "ถ้ายังพูดจาแย่ๆใส่คนอื่นแบบนี้อีกคราวหน้าอาจจะเป็นน้ำร้อนก็ได้" ฉันบอกเสียงแข็งจ้องหน้าสองคนนั่นอย่างเอาเรื่อง​ ต่อให้ฉันดูนิ่งๆไม่วุ่นวายอะไรกับใครแต่ใช่ว่าจะยอมให้คนอื่นมาพูดจาสาดเสียเทเสีย​ใส่กันได้หรอกนะ "ยอมรับมาสิว่าแกมันอยากได้พี่โซนจนตัวสั่นไม่งั้นพี่โซนมีเหรอที่จะเอาแกมาด้วย" หวานปาดน้ำบนใบหน้าออกมาตะคอกใส่ฉันเสียงดัง​ ใบหน้าโกรธเกรี้ยวจ้องมองมาราวกับจะเข้ามาฉีกเนื้อฉันเป็นชิ้นๆ "คนไม่ที่โซนไม่แม้แต่จะเหลือบตาไปมองแบบพวกแกมีปัญหาอะไรนักถึงได้ร้องโวยวายเป็นชะนีอยู่แนวนี้" ฉันตอกกลับอย่างไม่ยอมแพ้แต่ดูเหมือนพวกมันจะไม่ยอมจบง่ายๆถึงได้ปรี่เข้ามาหาฉัน "แกอยากโดนตบนักใช่อ๊ะ!" เพี๊ยะ!​ ฉันฟาดฝ่ามือลงบนไปที่แก้มซีกซ้ายของหวานจนใบหน้าของมันถูกเหวี่ยงไปตามแรงตบ "ถ้าจะตบก็ตบไม่ต้องพูดเยอะ" ฉันจ้องหน้าของพวกมันสองคนอย่างเอาจริง​ ต่อให้สู้สองคนไม่ไหวแต่จะให้ฉันทนฟังพวกมันว่าฉันขนาดนี้เป็นใครจะไปทน "แกอยากตายนักใช่ไหมอีพีช" หวานตวาดเสียงลั่นแล้วง้างมือขึ้นเป็นจังหวะเดียวกันกับประตูห้องน้ำถูกเปิดออก​ ร่างสูงสี่คนที่ยืนอยู่หน้าประตูเร่งฝีเท้าเข้ามาด้วยความรวดเร็ว "ก็ลองดู" เสียงเหี้ยมแสดงออกถึงความโกรธสุดฤทธิ์​ของโซนกวาดตามองไปยังสองคนนั้นด้วยสายตาดุดัน "พะ พี่โซน" หวานเอ่ยออกมาเสียงเบาเมื่อเห็นว่าโซนกำลังยืนขวางหน้าฉันอยู่ "เป็นไรไหม" เรย์เข้ามาถามฉันพร้อมกับสายตาที่กำลังสำรวจไปทั่วร่างกาย​ ฉันส่ายศีรษะบอกว่าตัวเองไม่เป็นไรเขาจึงพยักหน้าเบาๆเป็นการเข้าใจ "ทำไมถึงมามีเรื่องกันได้ เธอไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหมพีช" คอปย่นคิ้วหนาเข้าหากันแล้วหันมาถามฉันด้วยความเป็นห่วง​ อันที่จริงถ้าจะดูในตอนนี้คงเป็นฉันที่ดูปกติสุขดีทุกอย่างต่างจากพวกมันสองคนที่เปียกปอนไปทั่วทั้งตัวแถมบนใบหน้าของหวานก้มีรอยแดงจากฝ่ามือของฉันอยู่ด้วย "มันมาหาเรื่องเราสองคนก่อนนะพี่คอป" ฟ้ารีบเข้าไปเขย่าแขนของคอปฟ้องทันที​ ฉันกรอกตาเอือมๆใส่กับคำพูดตอแหลที่ปั้นขึ้นมาของฟ้าถ้าไม่ใช่ว่าพูดจาว่าร้ายใส่ฉันมีเหรอที่ฉันจะทำเรื่องแบบนี้กับพวกมันก่อน "พูดมา" "....." "พูดมาว่าทำไมพีชต้องทำแบบนี้" เสียงทุ้มเข้มเย็นยะเยือกเอ่ยถามสองคนนั้นด้วยสายตาคาดคั้น​ โซนขยับตัวเข้าไปหาจนทั้งสองคนก้าวถอยหลังไปด้วยความกลัว "พะ​ พีชมันฉีดน้ำใส่เราสองคนเพราะกลัวว่าเราจะมาแย่งพี่โซน​ พี่โซนไม่รู้เหรอว่ามันอยากจะได้พี่โซนขนาดไหน" หวานปั้นน้ำเป็นตัวชี้หน้าฉันแถมยังมีฟ้าพยักหน้าเป็นการสมทบ "งั้นเหรอ?" คำถามที่แฝงไปด้วยความโกรธเกรี้ยวของโซนทำทั้งสองคนนั้นสะอึกได้ทันที "พวกเราพูดจริงนะ​ พี่เรย์ฟ้าไม่ได้โกหกเลยนะต่อหน้ามันอาจจะทำตัวเป็นนิสัยดีต่อหน้าพวกพี่แต่หลับหลังมันแรดไปทั่วใครจะไปรู้" "พูดจบยัง" เรย์กอดอกมองถามเสียงเรียบนัยน์ตาคมกดมองไปยังฟ้าที่เอ่ยคำพูดว่าร้ายใส่ฉันด้วยความโกรธ "พวกพี่ไม่เชื่อพวกเราเหรอ​ ก็เห็นๆอยู่ว่าพวกเราโดนทำร้ายนะ" หวานเขย่าแขนโซนจนเขาต้องสะบัดแขนออกอย่างแรงราวกับรังเกียจ หมับ! "อย่าคิดว่ากูจะเชื่อ​ คำพูดที่ว่าพีชออกไปทุกคำกูเก็บย้อนหลังแน่นอน" โซนบีบคางของหวานอย่างแรงจนอีกฝ่ายสั่นกลัวรีบแกะมือหนาของโซนออก "จะ​ เจ็บนะพี่โซน" ใบหน้าหวาดกลัวมีน้ำตาไหลเอ่อออกมา​ ฉันมองดูภาพตรงหน้าไม่ได้รู้สึกสะใจอะไรแต่ถ้าจะทำให้คนปากพล่อยแบบสองคนนั้นจำได้ก็คงจะมีแค่วิธีนี้ "ไม่รู้เหรอว่ากูหวงคนของกูแค่ไหน​ แม้แต่คำพูดที่ทำร้ายพีชก็ต้องมีราคาที่ต้องจ่ายจำเอาไว้" ​​​​​
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD