ผึ้งน้อย...
เมื่อคืนฉันไม่ได้โทรศัพท์ไปคุยกับเฮียผาหรอกนะ ก็แค่อยากให้เขาจัดการคุยกับครอบครัวของเขาก่อน ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะเชื่อใจเขาดูสักครั้ง มันอาจจะออกมาดีก็ได้ เฮียผาเขากีกับฉันเสมอ ดูแลดีทุกอย่างถ้าตัดฐานะทางสังคม เขาก็คือผู้ชายที่ดีคนหนึ่งเลยแหละ ^^
"อีกไม่กี่วันก็ต้องไปขายของที่บริษัทพ่อผาแล้ว แม่ว่าเราไม่ต้องไปขายตรงนั้นแล้วมั่ง"
ฉันพยักหน้าเห็นด้วย เวลานี้แม่ควรจะพักผ่อนก่อนเหอะ!! ขายของมาตลอดครึ่งชีวิตแล้วแม่ฉันควรจะได้พักผ่อนบ้างด้วยซ้ำ แต่ก็นั้นแหละแม่ฉันดื้อจะตายอยู่ว่างๆไม่ใช่สไตล์เค้าหรอก
"ดีจ๊ะแม่จะได้พักผ่อนบ้าง หนูว่านะแม่ไม่ต้องทำแล้วหละ หนูจะทำงานแล้วดูแลแม่เอง"
เราสองคนกอดกันกลมดิก ชีวิตฉันก็มีแค่แม่เท่านั้นรักของฉันมาแต่ไหนแต่ไร คอยดูแลอบรมสั่งสอนจนเติบใหญ่ก็มีแค่แม่เนี้ยแหละ ฉันสัญญาเลยนะว่าแม่ฉันจะต้องได้สุขสบาย ไม่นานเกินรอหรอก
"เอาตัวให้รอดก่อนเถอะผึ้ง
