ตอนที่ 16
332 Words
เมื่อกี้พี่ครามยิ้มให้บอกตรงๆฉันเขินมากสงสัยฉันจะโชว์ความคาวมโบบ๊าของตังเองออกไป ฉันเลยแกก็เขินด้วยกันดื่มไวน์หมดแก้ว
"เดี๋ยวก็เมา...ค่อยๆไปจิบ" ข้าวก็ยังไม่กินผมห้ามไม่ทัน
"ฮืมม ไวน์อร่อยมาก ขออีกอีกแก้วนะค่ะ "
และฉันก็เทไวน์ใส่แก้วอีกพร้อมกับทานสลัดไปด้วย
"วิวที่นี้สวยมากเลย ฟ้าชอบค่ะ"
"อืม...สวย "
"คนหรือวิวคะ คิคิ " ฉันพูดไปขำไป
"คน...."
ฉันสตั้นไปสองวิก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง
"ฟ้าขอไวน์อีกแก้วค่ะ "
และเราสองคนก็คุยเรื่องทั่วๆไป ก่อนที่
ฉันเริ่มรู้สึกมึนเมาจากการดื่มไวน์
"ทำไมหน้าพี่ครามเอียงๆค่ะช่วยอยู่นิ่งได้ไหม"
แล้วฉันก็ชี้หน้าพี่คราม
"อันนั้นมันแจกัน ไม่ใช่หน้าพี่ "
"อ้าวหรอค่ะ..คิคิ"
"ฟ้าเมาแล้วเดี๋ยวพี่พากลับ"
ผมลุกก่อนจะวางเงินไว้บนโต๊ะเดินออ้มมาหาเธอพาออกจากร้านแล้วขึ้นรถไป
"ฟ้ายังไม่เมาค่ะ ขออีกแก้วสิ..." ฉันอ้อนด้วยการกอดแขนเขา ส่วมืออีข้างพี่ครามก็จับพวงมาลัย
"ไม่ได้...พอแล้ว พี่น่าจะห้ามไม่ให้ดื่มแต่แรก"
"ฟ้ายางงงง ไม่เมาาา"
พูดด้วยเสียงยานขนาดนี้บอกว่ายังไม่เมาเดียวพ่อก็จับกดเลย คิดแล้วก็อยากกับกดจริงๆ
22:00 บ้านฟ้า
"ฟ้าถึงบ้านแล้ว...กุญแจบ้านอยู่ไหน"
"อยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้...เอิ๊ก กุญแจอยู่หน๊ายยยนะออกมาเเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่กุญแจแล้วฟ้าจะเข้าบ้านได้ไง ฮื่อ ฮื่อ "
" หาดีๆก่อน"
พอเมาแล้วน่ารักชิบหาย
"งั้นฟ้าขอไปนอนบ้านพี่ได้ไหม...คิคิ "
ผมมองหน้าน้องแล้วยิ้มในใจ หึหึ
"พูดแล้วห้ามคืนคำ " หึหึ
- Writer
