ตอนที่ 15
329 Words
"พี่บอกให้รอกลับพร้อมกัน ทำไมไม่รอ ดื้อรอเรา"
"ฟ้าเปล่าดื้อนะค่ะ " ฉันเถียง
"เด็กดื้อ...หึ" เขายิ้มมุนปากอีกแล้ว
"ไม่ได้ดื้อค่ะ ฟ้าก็กลับบ้านของฟ้าปกติทุกวัน"
ก่อนพี่ครามจะเลี้ยวไปอีกทางที่ไม่ใช่ทางกลับบ้าน
"เดี๋ยวพี่ครามนี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านนี่ค่ะ
"พี่หิวข้าว..."
"แล้วไงค่ะ พี่ไปส่งฟ้าเสร็จพี่ค่อยไปกินข้าวสิ"
เปลี่ยนเรื่องได้ไวจริงๆพ่อคุณ
"แต่พี่ไม่มีเพื่อนกินข้าวด้วย ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อย"
"ไม่ค่ะ.." แต่ท้องไม่รักดีของฉันดันร้องเสียง
โครก คร๊าก น่าอายมาก
"แต่พี่ว่าท้องมันหิวนะ หึ หึ "
ก่อนที่รถจะจอดที่ร้านอาหารสไตล์ยุโรปสุดหรูแค่เห็นร้านดูก็รู้ว่าแพงมากกกกก ก.ไก่ ล้านตัว ก่อนที่พนักงานจะเดินมารับ
"มากี่ท่านครับ "
"สอง...ครับ ที่จองไว้ชื่ออัศวิน"
"เชิญทางทางนี้เลยครับ" ก่อนที่พนักงานจะเดินนำไปที่โต๊ะที่จองไว้ ซึ้งอยู่บนชั้นด้านฟ้าบรรยกาศสุดหรูโรแมนติสุดๆ
"รับอะไรดีครับ "
พนักงานถามก่อนฉันจะดูเมนู แต่ละเมนูแพงสุดๆ พันอัพ หมื่นอัพทันนั้น ขอแบบถูกล่ะกัน
"เออ ฉันเอาสลัดทูน่าแซลม่อนค่ะ"
"ผมขอสเต็กมีเดียมแล และไวน์ 1 ขวดครับ"
"งั้นรออาหารสักครู่นะครับ"
แล้วฉันจะมีตังจ่ายไหมเนี่ยแพงก็แพงช่วงนี้ยิ่งสิ้นเดือนยิงไม่มีเงิน ฉันลุกลี้ลุกลนดูกระเป๋าแล้วดูอีก
"เป็นไร..ทำตัวมีพิรุจ"
"ไม่ได้มีพิรุจอะไรเลยค่ะ....แต่อาหารดูแพ้งแพง แหะๆ" ฉันยิ้มแยๆให้
"มื้อนี้พี่เลี้ยงกินเยอะๆ "
" พูดแล้วห้ามกลับคำนะค่ะ"
"อืม..." ผมตอบก่อนจะอมยิ้ม ยัยบื้อมีพิรุจสุดๆ แต่น่ารักชิบ
ก่อนพนักงานจะเอาอาหารมาเสริฟพร้อมรินไวน์ใส่แก้ว
- Writer
