CHAPTER 6
2092 Words
“We have heard your vows and your promise of faithful love.
I now declare you wife and husband.
May joy be with you from this day forward.
You may now kiss.”
NARAMDAMAN ni Zenna ang paghagip ni Matthew sa kaniyang baywang at maingat na pagkabig ng binata sa kaniya palapit sa katawan nito.
Mula sa paglalapat ng mga labi ng bride at groom na nasa altar ay nabaling ang atensyon niya sa katabing binata. Napaawang ang mga labi niya nang paglapit ng mukha ni Matthew ang sumalubong sa kaniya. Animo slow motion sa mga drama ang ginawa nito. Ngunit bago pa lumapat ang mga labi nito sa mga labi niya ay mabilis niyang tinutop ang bibig.
“Ang pinsan mo ang groom, hindi ikaw,” sikmat niya. Pilit na itinutulak palayo ang mukha ng binata.
“ Neither you are my cousin’s bride. You are my—”
“One more word and I’ll scratch your handsome face, Ricaforte.”
“At least you said it yourself I’m handsome.” He chuckled.
Bahagya nitong inilayo ang mukha pero nanatili ang pagkakapulupot ng braso sa kaniyang baywang.
“Can you just shut up!” pinukol niya ito ng masamang tingin.
Mabuti na lamang at nasa sulok silang bahagi ng simbahan at medyo malayo sa ilang mga sumaksi rin sa kasal ng isa sa pinsan ni Matthew.
Noong isang linggo ay sinabihan na siya ng binata na isasama siya sa kasal ng pinsan nito. Hindi man siya sang-ayon ay wala rin naman siyang magawa kundi pumayag. This SOB knows how to get under her skin. Ayaw din naman niyang makahalata ang mga tao sa paligid kaya wala siyang magawa kundi sakyan ang trip ng binata.
“I can not imagine what you will look like when you are wearing a wedding dress.”
Dahil magkalapit lamang sila ay dinig na dinig niya ang bulong nito.
Kunot-noong muling bumaling siya rito.
“Ano’ng sinabi mo?”
Animo naman nagulat ang binata nang magsalubong ang mga mata nila.
“I didn't say anything,” pagsisinungaling nito.
“Are you sure? I heard you crystal clear. I will not marry a jerk.”
“Who’ ll marry you?” Mapang-asar itong ngumiti.
“You...”
“No doubt, you will be a beautiful bride. It may be as beautiful as my cousin's bride, or better yet. But, how qualified you are to be Mrs. Matthew Sylvester Ricaforte, Zenna?”
“Oh don't bother asking. Because even if I get married, I will make sure not to you.”
Napaigik siya nang humigpit ang pagkakahawak nito sa kaniyang baywang.
“You dare, Ms. Lopez.”
Halos magkabuhol-buhol ang paghinga niya sa lakas ng pagtahip ng dibdib niya. He gave her a murderous look bago siya tuluyang pinakawalan.
Hindi pa siya nakababawi sa pagkabigla nang talikuran siya nito at basta na lang naglakad patungo sa exit ng simbahan.
“Bastard...” Iniikot niya ang paningin sa mga bisitang handa na ring magsialisan para tumungo sa wedding reception.
“And the bastard just left you.”
Mula sa likuran niya'y sumulpot si Markus, wearing his most charming smile.
“Mr. Ricaforte,” napasinghap siya sa gulat. He heard her cursing his brother.
Lalong lumapad ang ngiti nito.
“Just call me Markus, Zenna.” Tinitigan siya nito mula ulo hanggang paa. “You’re gorgeous. We’ve already met. At gusto kong humingi ng paumanhin sa kagaspangan ko sa una nating pagkikita. I judged you wrong.”
Napangiti siya. “Wala iyon, Mr... Markus.”
“Ano’ng nangyari at mukhang galit si Matthew?”
“Ahm...”
“Don’t mind him. Come, sumabay ka na sa akin sa wedding reception.
Wala na siyang nagawa nang hilain siya nito sa kamay palabas ng simbahan.
Markus the real gentleman, pinagbuksan pa siya nito ng pinto at inalalayang makababa sa kotse nang marating nila ang Villa De Gracia, a huge hotel na pag-aari din ng mga Ricaforte, kung saan ang wedding reception.
“Thanks, Markus.” Nginitian niya ang lalaki nang ilahad nito ang braso sa kaniya na agad naman niyang hinawakan at magkasabay na pumasok sa loob ng VDG hotel.
“My pleasure, gorgeous.” He flashed a captivating smile. Napailing na lamang siya.
Hindi niya mapigilang ikumpara dito si Matthew. Bagama't hindi nagkakalayo sa pisikal na aspeto, ramdam niya ang pagkakaiba sa aura ng dalawa. Markus is a bit friendlier compared to his brother Matt. Mas komportable siyang kasama ito, magaan din itong kausap.
While Matthew... oh is Matthew. The arrogant, dominant, jerk, and the father of her son. Dinala-dala siya nito sa kasal na ito na wala man lang siyang kakilala, at may lakas ng loob na iwan siyang mag-isa. Bigla siyang napasimangot nang lumitaw sa isip ang imahe ng lalaki.
“You okay?” medyo may kalakasang tanong ni Markus. Inilapit din nito kaunti ang mukha sa kaniyang tainga dahil sa maalakas na tugtog.
“Yeah.” Napipilitan siyang tumango. Sa totoo lang ay nais na niyang umuwi, kung di lamang siya isinama ni Markus sa reception.
“Hey, Markus, here! ”
Mula sa di kalayuang lamesa ay tumayo ang isang lalaking nakasuot Navy Tuxedo.
Sa tindig pa lamang nito, batid na niyang isa ito sa mga Ricaforte Men.
“Zenna, doon tayo,” yakag nito sa kaniya.
Sumunod siya sa binata patungo sa lamesa ng ilang mga kalalakihan at mga kababaihan.
“Oh, where's Matt?” tanong ng lalaking tumawag sa kanila. Pagkuwa’y dumapo ang tingin sa kaniya. “And why are you with her?” Bakas ang pagtataka sa guwapong mukha ng lalaki.
“Wala pa ba siya rito? Nauna siyang umalis sa simbahan. Isinabay ko na si Zenna papunta rito.” Ipinaghila siya nito ng upuan at inalalayang umupo bago umupo sa tabi niya. Muli siyang nagpasalamat rito.
“By the way, Zenna, meet the Ricaforte Men: Kiel, Riel, Rael, and the groom Rhaim.” Isa-isa nitong itinuro ang mga kalalakihang nakapalibot sa mesa, sa kaniya-kaniyang katabing babae ang bawat isa.
Ricaforte men were all blessed with looks. They are all drop-dead handsome.
Pero nagtagal ang tingin niya sa groom na nagngangalang Rhaim at sa katabi nitong babae. What happened? Bakit nasa wedding reception pa lamang ay iba na ang babaeng katabi nito? One hundred percent she was sure, that the woman next to him was not the beautiful bride he had married in the church earlier.
“If the bride is what you are looking for, she is not here. But meet my girlfriend Dea.”
Nais niyang magtago sa likod ni Markus dahil sa lalim at lamig ng boses ng lalaki. Bigla siyang natakot kay Rhaim. Agad siyang nag-iwas ng tingin, bumaling kay Rael. Ngunit agad din niyang iniba ang direksiyon ng mga mata nang makita ang mapang-asar nitong mga ngisi, tila enjoy na enjoy itong makita ang pamumutla niya.
Kiel, napasinghap siya nang makita ang lantarang paglamas nito sa dibdib ng katabing babae. What the... get a room! Tila napasong bumaling siya sa katabi nitong lalaki. The man named Riel. Napaawang ang kaniyang bibig nang makita ang matiim na titig nito sa kaniya. She can not read what he is in mind.
Malakas na halakhak ni Rael ang nagpabalik rito sa atensyon niya.
“Huwag kang matakot, Zenna. These animals don't eat human.” Amusement was all over Rael’s face as he looks at her.
Narinig din niya ang mahinang pagtawa ni Markus na kanina pa pala nakatingin sa kaniya.
“They are not that bad, Zenna.
Pero mga gago lang talaga sila tingnan. Don't worry. They only play women who are willing to play with them. And they will not touch you if they know you are already belong to another Ricaforte.”
“What?!” Napalakas ang boses niya dahil sa huling sinabi ni Markus.
“You are Matthew's woman silly. And we all knew that.”
“Sinabi ni Matthew...”
“Wala siyang sinabi. Pero isinama ka niya sa kasal. At noon sa opisina... I knew what was going on between you and my brother.”
Her jaw dropped. These men... Ricaforte men... nasapo niya ang noo. No doubt, Matthew is one of them.
“C'mon, let's eat. Huwag mong pansinin ang mga pinsan ko nang matunawan ka.” Kinindatan siya nito bago hinarap ang pagkain.
Matapos niyang ubusin ang isang flute ng champagne ay nagpaalam siya kay Markus para tumungo sa powder room.
Hindi siya makahinga sa presensya ng mga magpipinsan. Idinahilan lamang niya ang pagpunta sa comfort room pero tatalilis na siya pauwi mamaya. Mabilis niyang hinanap ang powder room na agad naman niyang nakita sa gawing kaliwa ng bulwagan.
Papasok na sana siya sa restroom para sa mga babae nang may biglang humablot sa kaniya at hilain patungo sa restroom na laan sa mga lalaki.
“What are you—”
“Sshh...” inilapat nito ang hintuturo sa kaniyang bibig.
“Matthew!” malakas na tawag ng isang babae, patungo sa kanilang direksyon ngunit mabilis nang isinara ng binata ang pinto.
“Who’ s that?”
Tiim-bagang siya nitong hinarap. Napaatras siya nang makita ang galit sa mga mata nito.
“W-what are you doing?” she trembled.
“I’m going to punish you for leaving me with Markus.”
“Iniwan mo ako sa loob ng simbahan—”
“I was waiting outside.”
Napasinghap siya nang tumama ang likod sa malamig na dingding.
“Oh e, bakit di mo ako tinawag,” sinikap niyang magsalita ng tuwid kahit na naninigas na ang dila niya sa nerbiyos.
“You were smiling all over my brother, and you expect me to call you.” Itinukod nito ang isang kamay sa gilid niya nang di diya makawala. She was trapped. Sa isang side niya ay ang lavatory.
“Hindi naman ako sasama kay Markus kung di mo ako basta iniwan. Ni hindi ka nga nagpakita sa akin pagkalabas mo ng simbahan.” Sinalubong niya ang galit sa mga mata nito.
His jaw clenched.
“You. Are. Mine,” mariin nitong saad.
“I’m not your property, Matthew!” singhal niya. Naiinis siyang itinuturing nitong pag-aari. She's not a thing. At di siya tulad ng mga babaeng handang maging laruan nito. Naalala niya ang mga pinsan nito at ang sinabi ni Markus. Lalong kumulo ang dugo niya sa kaharap.
“You are, Zenna. You are my woman. Don't you dare say no. My woman. My rule.”
“You—”
He quickly claimed her lips with a punishable kiss. Pumalag siya, pilit itinulak ang binata pero lalo lamang dumiin at gumaspang ang pagsiil nito sa mga labi niya.
“Ma... hmp...”
Nalasahan niya ang dugo mula sa kaniyang bibig. Ramdam niyang hindi ito kakalma kapag manlalaban siya, kaya minabuti niyang magpaubaya. She stopped struggling but she doesn't respond.
“Damn, Zenn. Kiss me back!” He demanded.
“Nasugat ang bibig ko.” Inirapan niya ito.
Kunot-noong sinuri nito ang labi niya.
“s**t! I’m... I’m sorry. I don't mean to hurt you.” Hinaplos nito ang labi niya. “I’ll be gentle. Sorry.” Pinatakan nito ng maingat na halik sa labi.
Gusto niyang mapangiti nang makita ang biglang paglambot ng ekspresyon ni Matthew nang makita nito ang galos sa kaniyang bibig. The beast turned into a puppy in an instant.
“I told you I'll punish you. The image of you with Markus, smiling, was still in my head. Damn, you need to erase it!”
Muli siya nitong siniil sa labi. Nagmamadali ngunit maingat na. Hindi na rin niya napigilang di tugunin ang mga halik nito. She even moaned as his tongue explores the inside of her mouth.
“Remove your panties, Zenna. Now.” Habol ang hiningang utos nito nang pakawalan ang mga labi niya.
“What the hell are you going to do?” Bigla siyang nabahala sa ipinapagawa nito. They are inside Men’s Restroom for god sake.
“I’m going to punish you for leaving me behind.” He said coldly.
“No, you... we can not do it here.”
“Why not? Dadalawa lang tayo rito. And the image of you smiling with my brother keeps f*****g my head, Zenna. I need you to erase that damn image. We’ll do it right here. Right now.”
“You are insane, Matt.”
“Yes, maybe I’am. Because of you. Now remove your underwear for me or I’ll do it myself. But I swear, you will go out in this room without it later. I’m gonna tear that tiny panties of yours, Zenna.”
Napaawang ang mga labi niya sa banta nito. Peeo nang titigan niya ang binata ay naramdaman niyang hindi ito nagbibiro. s**t! He's serious!
Hindi niya gugustuhing lumabas na walang underwear. Her dress was too short, darn it.
“You... Matthew Sylvester Ricaforte, itaga mo sa ulo mo, pagsisisihan mo ito!” Hindi siya magkandatuto sa paghubad ng panloob.
The brute just laughed. Tila enjoy na enjoy ito sa panonood sa kaniya.
“Isara mo bibig mo!” She's pissed.
“Oh yeah, sweetheart. This lips of mine will have a good taste of that sweet and beautiful cunt of yours.”
Napasinghap siya nang dumausdos ang kamay nito sa kaniyang ibaba at maglumikot. Napapikit na lamang siya at di napigilan ang pag-alpas ng ungol nang lumuhod ito sa kaniyang harapan at gawin nga ang sinabi kanina.
- Writer
