การเข้าไปอยู่ในจวนเว่ยอ๋องของสตรีทั้งสามคนไม่ได้ถูกส่งตัวออกไปในเกี้ยวเจ้าสาวแต่อย่างใด พวกนางต่างถูกเชิญให้เป็นแขกพิเศษของเว่ยอ๋อง ได้อยู่ในเรือนพักที่สวยงามภายในจวนเว่ยอ๋องคนละหลัง แต่ละเรือนก็อยู่กันคนละทิศมีโอกาสได้พบเจอกันในบางโอกาสเท่านั้น
“ดีนะที่ข้าสามารถพาพวกเจ้าสองคนติดตามมาได้ ไม่เช่นนั้นข้าคงจะเหงาไม่น้อยเลยทีเดียว” หยูจินเซียงบ่นอุบอิบกับซินอี้และซินยี่
นางเข้ามาอยู่ในจวนเว่ยอ๋องได้สี่วันแล้ว ซึ่งทั้งสองวันนอกจากไปถวายคำนับสือหมิงเว่ยในวันแรกที่เข้ามา อีกฝ่ายก็ล้มป่วยหนักลงไปอีก เนื่องเพราะต้องนั่งพูดคุยกับพวกนางทั้งสามคนอยู่นานสองนาน หลังจากนั้นนางก็ได้เห็นเพียงสวนดอกไม้ สระบัว ยังดีที่ยังมีหญิงรับใช้อีกหลายคนเดินขวักไขว่ทำงานอยู่ใกล้ๆ แต่พวกนางก็ไม่กล้าเข้ามาวุ่นวายใกล้ชิด
“จะว่าดีก็ดีเจ้าค่ะคุณหนู หากไม่นับหลี่มามาที่คอยรับใช้ท่านอยู่ที่นี่ เรือนกล้วยไม้แห่งนี้ก็ไม่ต่างจ
