Chapter 6
2016 Words
Chapter 6: Havoc
Third Person's POV
"Malaki ang pinsalang dinulot ng sunog na naganap sa isang prestisyosong paaralan dito sa pilipinas, kilala ang paaralan sa isa sa masasabing sikat at talaga namang nagkukumahog ang ilan na mag enroll rito, ngunit nakakalungkot na isipin na nasunog ito."
Sa isang Hapag kainan sa malawak na mansiyon sa loob ng dining area ay tahimik na kumakain ang mag a ama.
Walang emosiyon ang dalaga, habang ang binata naman ay titig na sa kapatid. he's wondering what she's thinking right now.
He's observing him since they sat down here to eat the breakfast.
Samantalang ang kanilang ama naman ay tahimik na kumakain habang naka masid sa dalawang mag kapatid.
Alam niyang may mali sa mga ito, dahil ni minsan ay hindi pa nagalit ang pangay niyang anak sa bunsong babae.
Kaya naman nagtatakha siya kung ano ang ginawa ng dalaga para magalit ito. Karaniwan kase ay laging kinakampihan nito ang kapatid madalas pa ay pinagtatakpan.
In fact, he's spoiling her than his father do.
"what's the matter, Lyrio?" hindi napigilang tanong ng kanilang ama.
Doon lamang tila natauhan ang binata saka napagtanto na masama na pa lang nakatitig sa kapatid.
"Why did you do that?"
Madiing sambit nito at hindi pinansin ang ama na nag tatanong. Tila wala namang naririnig ang dalaga bagkus patuloy lamang ito sa maganang pag kain.
madiing napa kuyom ang kamao ng binata habang matalim na nakatitig sa kapatid ngunit sagad ang pambabalewala ng dalaga sa kaniyang kuya.
Hanggang matapos ito sa pag kain ay walang salita itong tumayo, nagulat pa ang kanilang ama saka napatingin sa dalaga.
Akmang magtatanong pa siya sa anak ng bigla ay mabilis na hinagis ni lyrio ang bread knife kay lyra na nasa harapan.
Mabilis na inililis ng dalaga ang ulo upang di tamaan.
Nanlaki ang mata ng kanilang ama sa nakita at di napigilan ang mapa awang ang bibig sa gulat.
"What the hell, Lyrio Dame Costello?!"
Dumagundong ang galit na tinig ng kanilang ama sa apat na sulok ng hapag kainan, lahat rin ng mga katulong na nasa loob ay nagitla at nangilabot.
Minsan lamang nila ito marinig gamit ang ganoong tinig at talaga namang katatakutan mo iyon.
natigilan sila pareho, parehas na tahimik at di malaman ang sasabihin.
"What do you think you're doing?"
Madiing sambit ng kanilang ama, napa pikit ito. Sa gigil ay nabasag ang wine glass na hawak hawak nito.
A sounds of breaking glass echoed in the four corner of the dining room. No one dared to talk nor to breathe.
Their father is furious.
"This is my house. And show some f*****g respect, kids. I'm still superior than the both of you. Hangga't dito kayo naninirahan sa poder ko, irerespeto niyo ako."
"..."
"I'm asking the both of you, and yet you didn't dare to answer me. Am i not that worth to respect?"
Napa yuko ang binata ngunit hindi ang dalaga.
"I'm sorry Dad, but this is between us."
"Kailan ko ba mararamdaman na Ama ako sa inyo?"
"Dad..."
"I'm asking the both of you, because i want to be a father with the both of you, kahit na malaki na kayo. I just want to help. Now if you don't want me to care, then leave. Leave me. Hangga't nasa poder ko kayo, magkakaroon ako ng pakielam sa inyo, ngayon kung ayaw niyo. go, hindi ko kayo pinipilit."
Mahabang lintaya nito sabay tayo at walang salita na tinalikuran ang anak. Masakit para sa isang ama na makitang nasa ganoong posisyon ang anak niya.
Napa buntong hininga na lamang si Lyra saka mabilis na tumalikod ngunit napatigil siya sa akmang pag hakbang ng marinig na mag salita ang kaniyang kuya.
"Why did you do that, huh? lyra? ganiyan na ba kawalang puso iyang puso mo?"
Natigilan siya sa sinambit ng kapatid.
"Ever since, i've tolerated you in everything you'd do. But now is different, hindi ko mapapalampas ang ginawa mo, f**k. Hindi ka ba nag iisip? maraming sugatan at ang iba ay binawian pa ng buhay. Ano, masaya ka ba ha?"
Tila parang kutsilyo na tumutusok ang narinig niya sa kapatid. hindi niya ito pina halata at pina natili ang walang emosiyon sa mukha.
"you've crossed the limit. This time, i will not tolerate you."
Iyon na lamang ang sinambit ng kapatid niya saka ito inunahan na mag lakad palabas ng dining room, napa upo siya.
'Did i ever regret it?'
Tanong niya sa sarili, ngunit kahit anong awa ay wala siyang maramdaman. Tuluyan na nga bang naging matigas ang puso niya at sarado ang isipan.
She did that not to go in school anymore. She hates it, everything that is related to school, she hated it because she remember him.
At iyon ang iniiwasan niya. Ang mga bagay na makaka pag pa alala sa kaniya. Dahil ayaw niya ng bumalik sa pagmumukmok.
Naging mukha siyang tanga at iyon ang hindi niya papayagang mangyari muli.
Ilang minuto din siyang napatitig sa kawalan saka napag pasiyahan na tumayo at mag asikaso.
-----
Lyrio's POV
"What?! Lyra did that?!" gulat na gulat na sigaw ni Uncle ng marinig ang sinambit ko, oo ako ang naka alam.
I saw lyra in CCTV and did that. I just couldn't understand why she did that.
I know that she did that not want to go in school, but what she did are beyond of limits. She's off limits. She doesn't even know the result of the havoc that she did cause.
We are currently here, in private room in Underground society, me, ucle and grandy.
Something is wrong, Grandy is Silent. I know that he's the type of quiet man but his silence means something to me for some reason i couldn't even explain.
Napatitig ako sa kaniya at nahulog sa malalim na pag iisip, dahil sa paraan ng pagkaka titig ko ay napalingon siya sa akin.
"What's the matter, Hijo?"
"Do you know about this?"
Diretsiya kong tanong. Kita ko ang pagbalatay ng pagka gulat sa kaniyang mga mata ngunit panandalian lamang iyon at saka pinalis ang emosiyon sa mukha at mata.
"What do you mean by that? How could father known about--.... this...." natigilan si uncle saka mahinang nasambit ang nasa dulo, dahil sa itsura ni grandy ngayon ay alam na namin ang sagot.
"Father..."
"Yes, I know."
Diretsiyo niya ding sagot. Hindi na ako nag abalang kumibo pa dahil alam ko naman na at nakumpirma ko iyon ngayon na sumagot siya.
Hindi makapa niwalang tumitig sa kaniya si uncle.
"and you just let her do that?!"
"yeah."
"What the..."
"Lower down your tone, Roevix. I'm not deaf."
"B-but father--"
"I know you have a lot of questions but, i made up my mind. You don't actually get lyra do you?"
Natahimik kami pareho ni uncle, dahil maski ako ay hindi ko pa kilalang lubusan ang aking kapatid. She's so unpredictable. Ang hirap niyang basahin at mahulaan.
Lagi nga akong nagugulat sa bawat ginagawa niya.
"lyra is actually just like your mother, Lyrio. She's really like that. And i am used them. Their the kind of women who's stubborn as rock. They have their own mindsets and plan and they don't intervine. they have their own way. They don't need anyone to validate them. Because they can validate themselves."
"..."
"I want lyra to learn her lesson on her own mistakes. She's not a kid. She's smart and manipulative. And i trust her."
May punto ang sinambit ni Grandy, she's kinda like that. Lahat ng sinabi nito ay tugma sa pag uugali ni lyra.
If that is what would help her then so be it. But i will not tolerate her this time, because she did crossed the boundary of her limitations.
Many people died and injured. Maging ang mga investors ng schools ay isa isang nagsisi alisan.
Tsk, just f**k them. Once we overcome this, we won't need them. And in the first place, kaya naming gastusan ang lahat.
But the damage is already done, marami pa rin ang naghahanap sa salarin, that is why i did everything to delete those evidence that will point lyra.
She is still my sister, no matter what.
-----
Lyra's POV
Buryo akong nakaupo sa gilid ng aking kama. Hindi ko alam pero wala ako sa mood.
I did that. Yeah, that was me. I just find it solution, i was reckless and aaminin ko, ni kahit anong guilt ay wala akong naramdaman.
it was fun indeed. Sa wakas, di na matutuloy ang pag pasok ko. i evil laugh on my head.
That's my purpose, kapag kase nagka sunog ang paaralan, ay lahat ng nag aaral doon ay automatic na graduated na. Bwahahaha! I'm so brilliant.
Dahil sa naisip ko ay mabilis akong tumayo at nag inat ng katawan. This day was fun so i need to break some bones.
Mabilis akong nag palit ng damit at nag ayos ng sarili, i want to go somewhere i can get exercise.
----
Sa lugar kung saan malaya kang gawin ang lahat, maaari mong mapatay ang iyong kasalukuyan na kalaban ngunit naka depende iyan sa dalawang naglalaban.
Matagal na rin simula ng makasaksi ang lahat ng mafioso nang live na p*****n.
Killing is normal with them, without blood. They can't live properly. Dahil sa pamumuno ng imperial Family ay ilang taon nang nananatili ang kapayapaan sa underground society.
kaya naman ang iba ay palihim na lumalabag sa batas, aminin man o hindi ay paunti unting nababago ang underground society dahil sa hindi ito natututukang pamunuan.
Masiyado silang kampante na walang kalaban at delubyong parating.
Kaya naman para maging libangan ng lahat ay binuo nila ito Mafia Arena.
If you are inside of this, you can't guarantee your safety. It's either you will die or your partner would die instead.
But it depends if your opponent refuse to spare you.
Masigabong palakpakan at sigawan ng lahat ng makitang nanalo ang sikat na regular na lumalaban sa arena.
He's Known as being Viper. Ang palatandaan nito ay ang tattoo nito sa gilid ng leeg na ahas.
Matapos ng laban ay mayabang na humarap at kumaway ang binata sa lahat ng nanunuod dahilan para mas lalong lumakas ang sigawan.
Nasaksihan iyon ni lyra. She was bored as she watched him fighting the weaklings.
"Useless shit..."
She whispered on the thin air. mabilis siyang tumalikod para umalis sa lugar na iyon dahil sa nabo bored na siya.
But unconciously, nakaka silaw na ilaw ang tumapat sa kaniya. Nag takha pa siya noong una ngunit napagtanto niya ang rules sa Mafia Arena.
sino man ay puwedeng makipag match kahit kanino, ngunit ang pipili ay ang mismong nangunguna.
"Shit."
She cursed on herself. balak niya pa namang mag lie low. Everyone knows about having empress. But they don't know lyra yet. Because she refused to attend any meetings in underground.
kaya naman tanging si Lyrio ang kilala ng mga ito.
"Miss, come in front. You dared to enter the lions lair. Now you'll think out of this place."
Viper said that to her. Naigulong na lamang ni Lyra ang mata sa sobrang inis. ini insulto siya nito, hindi niya dapat ito patulan ngunit dahil nasa mood siya ay kaagad siyang nag angat ng mukha saka malawak na ngumisi.
She's wearing a face mask, ngunit gayon pa man ay lantad ang maganda niyang katawan. No one would dare to say that she's ugly because she is sexy as f**k.
"my pleasure, gentleman."
She slowly walk towards the ring. nakapalibot rito ang bakal sa apat na sulok ng ring.
walang takot siyang umakyat roon ng hindi nawawala ang ngisi sa mga labi.
"Well, this would do. It's been five years since i break my bones. Now prove to me that you're good enough to beat me."
Ngumisi naman ang binata sa kaniya, sa isip isip niya ay, 'nagpapatawa ba siya? tsk. Masyado siyang maganda para saktan ko.'
ngunit gayon pa man ay malawak na ngumisi ang dalaga saka agresibong sumugod sa kaniya dahilan ng pag ugong ng sigawan ng lahat.
It's the first time seeing a woman who fearlessly attacked men without hesitation.
To be continued...
K.Y.
- Writer
