Imperial University: Baddass Empress

Chapter 4

Chapter 4: At the School

Lyra's POV

Malakas akong napa ismid ng bumungad sa akin si uncle na ngiting ngiti at naka dipa ang dalawang kamay. Siguro kung kagaya ako ng ibang babae ay malamang na tatakbo ako palapit sa kaniya at yayakapin siya ng mahigpit.

Tinaasan ko siya ng kilay at saka mabilis na inirapan siya. I raised my left hand and slowly gave him a 'f**k you.'

Prente akong umupo sa sofa na nasa harapan ng table niya. I saw in my pheriperal vision that he's shaking his head in disbelief.

Ano pa bang aasahan niya? Tsk.

"What did i expected from my niece?"

Malokong saad niya. I just stared at him using my bored look, dahilan para malakas siyang mapa tawa. Napatitig na lamang ako sa kaniya, he's crazy old hag. Tsk.

"Anyway, why are you here?"

Sumandal ako sa sandalan nitong sofa at saka dahan dahan na ipinikit ang aking mata. Ano nga ba ang ginagawa ko rito? Maging ako ay hindi ko rin alam.

Dahil bukod sa ayokong pumasok, ay wala akong choice kung hindi ang pumunta ng school. This is the only place i think of.

"Lyra, it's time to go to your classroom. What are you still doing here?"

Matalim akong napatitig sa kaniya saka bugnot na napa irap sa kawalan.

"Mukha bang papasok ako?" Mataray kong saad at sabay pikit ulit.

"Well, kinda." He then said while chuckling.

"Tsk, as if." I hissed.

"Then why are you here?"

"My dad won't let me stay at home. And I'm bored as f**k too. He won't let me not to go here in school. Kung hindi ako pupunta rito, hindi matatahimik si Dad. Tsk. That old hag, i told him I don't want to go in school."

"You're a heiress, Lyra. So you need to maintain your dignity and your reputation."

"Dignity my ass. Nar'yan naman si kuya ha? Bakit pati ako?"

"You should ask my father about that."

"Tsk. I don't have a time to waste on that f*****g organization."

"Pfft. Anyway, this is your schedule. You should go now."

Hindi ko siya pinansin at saka mas lalo ko pang ipinikit ang aking mga mata, tinatamad talaga ako. At bahala sila r'yan.

Mabilis akong humiga sa sofa, habang naka pikit ay mabilis kong hinubad ang aking sapatos.

Malawak akong napa ngiti ng maramdaman kong kumportable na ako.

Third person POV

Napa iling na lamang ang dean ng paaralan habang hindi maka paniwalang nakatitig sa pamangkin na ngayon ay kumportableng kumportable na nakahiga sa sofa ng office niya.

She's so unpredictable. Well, he's expecting this. He knows lyra. At alam niyang mas gugustuhin nitong makasama ang mga lalaki kaysa sa mga babaeng santi santita.

He laughed with that thought. Seeing lyra surrounded by many saint students makes him laugh hard, even more. He couldn't imagine that.

Bakit nga ba nila naitayo ang kabilang banda ng Imperial University? At all girls school pa. Sa loob ng limang taon ay ito ang project na pinagkaka abalahan niya, his father told him to build a school for woman because of lyra.

Pero hindi naman nila ine expect na magiging ganito, puro matitinong babae ang nag enroll.

"Lyra, i should go. I still have meetings to attend. Here's your schedule."

Sambit ng kaniyang tiyuhin saka walang salitang lumabas.

Samantalang mabilis na napadilat sa pagkaka pikit ng mata si Lyra matapos maramdaman na wala na ang presensiya ng kaniyang tiyuhin.

Dahan dahan siyang nag libot ng paningin, nagbabaka sakali na may magawa dahil sa nabo bored siya.

"I wonder why he isn't getting bored on this kind of office? Tsk."

She scoffed as she trailed off behind the swivel chair. She slowly walking as she stared on surroundings.

And out of nowhere, she sat on the chair.

Saktuhan naman ang pag bukas ng pintuan ng office ng kaniyang uncle, instead of getting scared, she just sit there comfortably.

Isa isang pumasok ang di pamilyar na mukha, nanlalaki pa ang bawat mata ng mga ito habang nakatitig sa kaniya. Hindi niya lamang iyon pinansin bagkus ay isinandal niya ang kamay sa gilid ng upuan at prenteng humarap sa kanila.

She confindently faced them with no emotion on her face.

Napa awang labi ng kakabaihang pumasok sa loob, they were shocked upon seeing her sitting like she owns the chair.

"Yes? What do you need?"

Mataray niyang tanong. Nanatiling naka-awang ang bunganga ng lahat, tila mo hindi mahagilap ang dila.

Napa arko ng mataas ang kilay niya, akma pang magsasalita siya ng bigla ay may tumawa sa bandang gilid niya.

"Pffft. Little Sister, your scaring them."

"And what are you doing here, Lyrio?"

"Oh, shut up. I'm still older than you."

"Tsk." Mahinang singhal niya sa kapatid.

"Anyway, get out of that chair. It's not yours--"

"Well, it's soon to be mine--"

"...yet."

"Tsk." Pikon niyang singhal sa nakatatandang kapatid. He's pissing her off at nararamdaman iyon ni lyra, well, wala yata sa ugali niya ang mag patalo, kaya imbis na mapikon ay ngumisi lang siya.

"And while you're not the one who's sitting on that chair, I'm still superior and i holds the rights more than you. So if i were you, my little sister, I'll get off my as of there and study harder than i could."

Natahimik siya sa pang aasar ng kapatid niya sa dalawang dahilan,una ay wala siyang balak na umupo sa upuang ito, hindi niya nais mag handle ng paaralan at alam niyang sakit iyon sa ulo, she's the living proof.

Pangalawa ay hindi siya interesado sa kahit na anong negosyo ng pamilya niya kaya wala siyang pakielam. She just scoffed and slowly get her ass up on the chair.

"Tsk, whatever you say. Big Bro."

Dire diretso siyang tumayo at tinahak ang daan palabas ng opisina, wala naman siyang gagawin sa loob at nakaka boring na masiyado para sa kaniya, nadaanan niya pa sa gilid ang mga studyante na wari mo ay natuod sa kinatatayuan.

Naigulong niya na lamang ang eye ball sa pagka irita.

"Boring." Mahinang bulong niya ngunit narinig rin naman ito ng mga nadaanan niya, pagkalabas niya ay sari sari ang bulungan ng mga ito.

"Who's she?"

"Omg, girl! She's so cool!"

"Eww, Eerah, She's not cool."

"She's lyra. The grand daughter of this school and the heiress of the Imperial's wealth. Well, her brother is the heir of Costello's Wealth. Pabor naman sa kanila iyon kase di naman sila nag aagawan, in fact, wala silang pakielam as long as nasusunod at nabibili nila mga gusto nila."

Mahabang lintaya ng isa, napa palakpak naman si lyrio sa narinig dahilan para lingunin siya ng mga ito at gulat na napatingin.

"Woah, where did you get that information? Pretty accurate. Anyway girls, you can now sit and we'll discuss what we need to discuss, uncle sent me here. So yeah, feel free to discuss now, I'll listen."

Lyra's POV

Bored akong naglalakad paikot sa campus ng paaralan na pag mamay ari namin. Tsk, wala bang bago? Wala ba r'yang pasugalan? De Joke lang. Psh, mahina akong napa tampal sa aking noo, ano ba lyra? School pinuntahan mo, hindi casino. Tsk.

Wala bang boys? Wala tuloy akong toys. Tsk, mukhang seryoso pa si Dad na papasukin ako rito sa walang kuwenta at boring na paraalan. Tsk, how am i gonna survived on this kind of this? Geez. It's so old fashioned and boring.

I need to think a concrete plan, this won't do. Hindi ako puwedeng mag tagal or worse manatili rito sa lugar na ito, this place is Eden. And they're all saints for s**t sakes I'm demon who is lost on this paradise.

Tsk, sa kaka isip ko ay hindi ko namalayan na napunta ako sa-- teka anong lugar ba ito? Sa curious ko ay dire diretso akong naglakad papasok. There's a sign that it's restricted and for VIP person only.

It looks like a garden, pagka pasok ko ay bumungad sa akin ang di kalayuan na lawa. Wala sa sariling nailibot ko ang aking paningin dahil sa ganda.

Woah, this is paradise. Sinong naka isip ng ganitong idea? Ngingisi ngisi akong naglakad papasok para masilayan ko pa ang kagandahan ng lugar.

Sumandal ako sa malaking puno, s**t. This is heaven. Nakangisi akong pumikit at ninamnam ang tahimik na lugar, this will do. Baka dahil dito maisipan ko pa na mag tagal.

Ilang minuto na akong naka pikit lamang, I'm not sleeping, it's just my hobby pretending i was sleeping.

Ngunit kaagad akong natigilan ng bigla ay may gumapang na kung ano sa legs, ko, potangina ang gaspang naman.

Kunot noo akong napa dilat ng mata ngunit kaagad akong namutla ng makita ko kung ano ang nasa hita ko.

Nanlaki ang aking mata at gulat na Napatitig sa ahas.

Potangina, Ahas!

Someone laugh histerically on my side. I couldn't see him, boses lalaki e. Potangina naman. Nagawa niya pang tumawa? Gago lang.

"Pfft. Darling, what'cha doing there?"

Natatawang saad ni lolo.

"Wahhh! Grandy naman ih! Ano 'to?!"

"Ahas, malamang. Apo. Pfft. Haha."

Hindi ko mapigilan ang matakot, for f**k sake. This is a f*****g snake! Hindi lang basta ahas, It's Viper!

I couldn't even blink because of the fear that this viper would attack me! Oh my god! Baka matuklaw ako.

"D-darling pfft. Hahaha."

"Grandy!"

Mangiyak ngiyak kong sigaw na dahilan ng pagtawa niya ng malakas, this snake is crazy, nakikipag titigan siya sa akin, usually kase sa mga ahas pag nakipag titigan ka, feeling nila aatakihin mo sila kaya it's a big no pag nakipag titigan ka. But this snake is different.

"Ano ba kase ang ginagawa mo rito, Darling? This place is only for myself. I own this, even your big brother and uncle didn't dare to go here."

"Grandy naman ih... Please... Alisin mo na ito."

Hindi ko mapigilan ang mag magma kaawa, omg. I love my life pa no!

Kitang kita ko sa gilid ng aking mata kung paanong dahan dahan siyang naglakad, he's too old para makapag lakad ng mabilis.

So instead of making fuss, i just patiently waited him. Hindi rin nag tagal at nakalapit siya, kinuha niya ang ahas, doon lamang ako naka hinga ng maluwag.

Geez! Muntik na! Takot akong napatitig kay grandy habang naka pulupot sa braso niya ang ahas.

"Omg, bakit meron kang ahas dito?! Grandy naman e!"

"I love snakes, darling."

"Omg, you love wild animals?!"

"Not totally, well let's say i love dangerous animals."

"Edi sa'yo ko pala namana iyon?"

"What do you mean?"

"I own two lions."

"Really?"

"Yeah, kaya nasa mansion kong isa iyon. Dad hated it. Tsk. That explains why."

"Explains what?"

"Namana ko sa iyo iyan. Tsk."

"Well, not actually. You're mother loves dangerous animals too."

"Really, Grandy?"

"Yeah, she loves Scorpions."

"Woah, what a cool pet!"

"You're the same."

"What?"

"You're mother reacts like that. Just how you act."

"Well, what i can do? She's my mother after all."

"Yeah. You're a replica. Siguro kung nabubuhay lamang ang iyong ina, malamang na magkamukha kayo, magka wangis na magka wangis."

I just smiled weakly. I didn't even remember her face. All i remember is how she took care of us.

"Anyway, how are you?"

"Huh?"

"How are you?"

Natahimik ako, wala sa sariling napatitig ako kay grandy, he's tapping the head of that damn snake. I know he's asking me but i just couldn't answer him.

"Looks like i know how you truly feel."

"Grandy..."

"We're worried about you, even your father begged on me, he begged that i shouldn't involved the both of you in underground stuff. Well, pinagbigyan ko naman siya, ilang taon ko rin kayong hindi ginambala at tiniis."

"..."

"Wala akong balak na guluhin pa kayo, kung hindi lang inatake ang kuya mo, at kung hindi mo lang pinalala ang sitwasiyon."

"Grandy!"

"What?*chuckles."

"Grandy naman e."

"It's true. Now that you're deeply involved with that jerk, you can't simply avoid our organization, lyra."

Natahimik naman ako, it's my fault. But how could my heart felt nothing? I should feel guilty or regret. But none of them I'm feeling right now, cause it's the opposite.

To be continued...

K.Y.