EP:02 พิสูจน์ NC20+
1199 Words
ไนท์คลับหรู
หญิงสาวยืนมองอาคารตรงหน้า ที่ด้านในมีแสงสีสลับกันไปมาจนลายตา ด้านหน้ามีการ์ดจำนวนหนึ่งเฝ้าอยู่ เธอเดินตรงเข้าไป ทว่าการ์ดกลับยกแขนขึ้นกันเธอไว้
"หน้าตายังเด็กอยู่เลยนะ อายุเท่าไหร่อะเรา?"
"ยี่สิบสองค่ะ"
"มีบัตรมั้ย?" อีกคนถาม ก่อนจะเดินเข้ามายืนข้างๆ การ์ดอีกคน ที่ใช้แขนขวางเธอเอาไว้ "คลับนี้มันวีไอพีนะ ไม่มีบัตรเข้าไม่ได้"
"มีค่ะ" เธอรีบหยิบบัตรที่ชายหนุ่มได้ให้ไว้เมื่อกลางวันให้กับคนตรงหน้าได้ดู ก่อนที่ทั้งหมดจะรีบหลีกทางให้เธอเข้าไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย
มิราเดินเข้าไปด้านใน ก่อนจะหันมองหาชายหนุ่มที่เธอกำลังตามหาอยู่ในตอนนี้
"ขอโทษนะครับคุณมิราใช่หรือเปล่าครับ"
"ค่ะ"
"ตอนนี้นายรออยู่ด้านบนครับเชิญทางนี้"
"ขอบคุณค่ะ"
มิราเดินตามชายหนุ่มหน้าตาดีคนนึงขึ้นไปยังชั้นบน ก่อนจะพาเธอเข้าไปในห้องห้องนึง ที่ดูเหมือนจะเป็นห้องทำงานพ่วงกับห้องนอนไปด้วย
"มาแล้วหรอ?"
"พี่คชา..." เธอพูดขึ้นเบาๆ เมื่อได้เห็นหน้าชายหนุ่ม
"พี่ขอโทษถ้าคนของพี่ทำให้เราต้องตกใจ"
"ไม่เป็นอะไรค่ะ"
"มานั่งนี่สิ" มือหนาตบเข้าที่โซฟาเบาๆ เรียกให้หญิงสาวเข้าไปนั่งอยู่ข้างกาย
ทันทีที่เธอนั่งลงมือหยาบก็คว้าเอวคอดไว้แน่น ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าแก้วเดียวกับที่ตนเองดื่มยื่นให้กับหญิงสาว
"สักหน่อยไหม?"
"เอ่อค่ะ" เพราะไม่อยากเสียมารยาทเธอจึงยอมดื่มเหล้าในแก้วของชายหนุ่ม
"นึกยังไงถึงมาชอบพี่ล่ะ?"
"ก็ ไม่รู้เหมือนกันสิคะ เราต้องมีเหตุผลในการชอบใครสักคนด้วยหรอ"
"ถ้าเราชอบพี่จริง พี่อยากให้เราพิสูจน์อะไรหน่อยได้ไหม"
"อะไรหรอคะ?"
"ก็..." มือหนาลูบไล้ต้นขาขาวเนียนไปมาเบาๆ สื่อให้หญิงสาวรู้ว่าเขาต้องการอะไรจากตัวของเธอ
"ถ้ามิรายอม พี่จะให้คำตอบมิราใช่ไหมคะ"
"ก็ใช่ไง แต่พี่ก็ต้องพิสูจน์ก่อนว่าเราชอบพี่จริงๆ หรือเปล่า"
"ก็ได้ค่ะ"
คนตัวโตเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะผลักหญิงสาวนอนราบลงกับโซฟา ถอดเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่มาออกไปอย่างชำนาญ
"อืม...เธอนี่ก็ซ่อนรูปเหมือนกันนะ" มือหนาลูบสัมผัสเรือนร่างอันสวยงามของหญิงสาวอย่างหลงใหล สายตาจับจ้องไม่กระพริบ
"อะ อือ..."
"อืมม.." แก่นกายใหญ่ลำยาวถูกควักออกมาจากกางเกงตัวสีดำสนิท หญิงสาวเบิกตาโพลงเมื่อได้เห็นขนาดความใหญ่ของท่อนเอ็นตรงหน้า
เขาหยิบถุงยางสวมเป็นเกราะป้องกันให้กับลูกชาย จากนั้นก็ขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ กับหญิงสาวอีกนิด ค่อยๆ กดปลายหัวแก่นกายลำยาวเข้าไปยังช่องทางรักของเธออย่างช้าๆ
ทว่า...มีบางสิ่งที่ทำให้เขาต้องหยุดชะงัก และมองดูว่าเป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆ หรือเปล่า
"เลือด?"
"ฮึก...มิรายังไม่เคยค่ะ" หญิงสาวตอบเสียงกระเส่า น้ำตาไหลปริ่มออกมาเพราะรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังฉีกขาดเมื่อแก่นกายใหญ่พยายามรุกล้ำเข้าไปยังช่องทางรักของเธอ
"หึหึ" ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆ พร้อมกับกดยิ้มมุมปากเล็กน้อย "ฉันจะทำเบาๆ ละกัน ไม่เคยเจอเหมือนกันผู้หญิงที่ยังซิง"
ชายหนุ่มกดแก่นกายใหญ่เข้าไปอีกครั้ง ทำให้หญิงสาวใต้อาณัติเกร็งตัวมากขึ้นกว่าเดิม ความใหญ่โตรุกล้ำเข้าไปยังช่องทางรักคับแคบ ในที่สุดเขาก็กดเข้าไปจนมิดลำได้
"อ่าา..."
"ฮึกก..เจ็บจังเลยค่ะ มิราเจ็บ..." เธอมองหน้าชายหนุ่มที่อยู่ด้านบนทั้งน้ำตา บ่งบอกว่าเธอกำลังรู้สึกยังไงกับสิ่งที่เขากระทำ
มันเจ็บ มันจุก มันแสบ เหมือนช่องทางตรงนั้นของเธอขาดสะบั้น ส่งกลิ่นเลือดคละคลุ้ง
"ครั้งแรกก็แบบนี้แหละ เจ็บนิดหน่อยเดี๋ยวก็หาย" ชายหนุ่มเลื่อนมือไปเช็ดน้ำตาให้กับหญิงสาวตรงหน้า
"ฮึก...ต้องทำอีกนานไหมคะ"
"เธอรักฉันไม่ใช่หรอ?"
"...." หญิงสาวพยักหน้ารับเบาๆ
"แค่นี้เธอก็ต้องทำเพื่อฉันได้สิ"
คนตัวโตเริ่มโยกขยับจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอ หญิงสาวแม้จะเจ็บแต่ก็ยอม แก่นกายใหญ่ถูกชายหนุ่มกระแทกเข้ามายังช่องทางรักคับแคบอย่างไม่เว้นช่วง
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
ตับ! ตับ! ตับ!
"อึก...ฮึกก.."
"อืมม...อ่าาส์..." คนตัวโตเปล่งเสียงครางกระเส่าออกมา ก่อนจะก้มลงมองจุดเชื่อมต่อ ตอนนี้เกราะป้องกันที่สวมใส่อยู่เต็มไปด้วยเลือดและคราบน้ำหล่อลื่น ภายในร่องแคบมันคับแน่นจนเขาอดที่จะครางออกมาไม่ได้จริงๆ
ปึก! ปึก! ปึก!
เอวหนาถาโถมแก่นกายใหญ่เข้าช่องทางรับคับแคบอย่างหนักหน่วง ไม่นานก็ปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นออกมาผ่านเกราะป้องกัน ก่อนที่เขาจะถอดมันทิ้งลงถังขยะไปอย่างไม่ใส่ใจ
"เธอควรไปล้างเลือดนะมิรา"
"การที่เราทำแบบนี้กัน มันหมายความว่ายังไงหรอคะ?" หญิงสาวดันตัวลุกขึ้นนั่ง เอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังเก็บลูกชายเข้าที่อยู่ด้วยความอยากรู้
"...."
"พี่ยังไม่ได้ให้คำตอบมิราเลยนะคะ"
"เราเพิ่งจะเจอกันจะให้รักกันเลยก็คงจะไม่ได้ แต่พี่ชอบเธอนะ" พูดประโยคท้ายจบเขาก็หันไปมองหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โซฟา
"...." ได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาทันที ก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้าของเธอเช่นกัน
"เธอควรกลับนะเดี๋ยวพี่ให้คนไปส่ง"
"มิราขออยู่กับพี่ไม่ได้หรอคะ พรุ่งนี้มีมิราไม่มีเรียนแล้วก็ไม่รู้จะไปไหนด้วย"
"แน่ใจหรอว่าจะอยู่ได้ พี่ต้องทำงานนะ"
"อยู่ได้ค่ะ มิราไม่รบกวนพี่แน่นอน"
"...." เขามองหญิงสาวที่หน้าตาใสซื่อพลางพันแขนเสื้อของตัวเองขึ้นไปด้วย "แล้วนี่มายังไง?"
"ให้คนขับรถมาส่งค่ะ"
"แล้วตอนกลับจะกลับยังไง?"
"เดี๋ยวให้คนมารับก็ได้ค่ะ พี่คชาไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ"
"ไม่หรอก อยากอยู่ก็อยู่อย่าสร้างความวุ่นวายก็พอ" คชาพูดขึ้นเสียงเรียบก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง
"ค่ะ"
เพราะเห็นผู้หญิงคนนี้ดูไม่มีพิษมีภัยอะไรเขาจึงยอมให้เธออยู่ในห้องทำงานส่วนตัวที่ไม่มีใครได้เข้ามาง่ายๆ แม้กระทั่งผู้หญิงที่เคยนอนด้วยก็ไม่เคยมีใครมีสิทธิ์ได้เข้ามา
หญิงสาวนั่งมองชายหนุ่มทำงานอย่างเงียบๆ จนเวลาผ่านล่วงเลยไป และเธอก็เผลอหลับไปบนโซฟา เพราะรู้สึกเจ็บแสบช่วงล่างด้วย
- Writer
