ศราวิลทำหน้าบึ้งราวกับอยากตัดพ้อความรู้สึกของอาทิตา
หญิงสาวส่ายหน้าอย่างระอาเหลือ ช่วยพยุงเขาให้ลุกมาดื่มน้ำ พอดื่มเสร็จเขาก็นอนลงอีกครั้ง ร่างกายหลายส่วนคงยังเคล็ดขัดยอกไม่หาย
“ฉันต้องซื้อมอเตอร์ไซค์คันใหม่ รอบนี้มันคงพังแล้วจริงๆ”
“ก็แล้วแต่ เงินคุณเยอะแยะ เอามาใช้บ้างเถอะ”
ศราวิลเงียบไป อาทิตาเห็นเขาหลับตาแต่เชื่อว่ายังไม่ได้หลับจริงๆ
“นั่นรถคันแรกของฉัน ฉันซื้อเองตอนเรียนอยู่ ฉันทำงานพิเศษ หาเงินมาดาวน์รถแล้วก็ผ่อนด้วยตัวเอง ฉันเลยรักมันมาก”
อาทิตาทำตาโตเมื่อรู้ความจริงที่ซ่อนอยู่ ศราวิลก็มีความทรงจำแบบนี้ด้วยหรือ เธอนึกว่าเขาเป็นพวกเกิดมาท่ามกลางความสุขสบายนี่นา
“ว่ากันว่าอะไรที่ได้มายาก มักมีค่าต่อจิตใจเสมอ”
“นั่นสินะ” เขาลืมตาขึ้น พิศมองอาทิตาหลังจากไม่ได้เห็นมาร่วมเดือน หล่อนจะเป็นของหายากสำหรับเขาคือเปล่า หรือจะเป็นเพียงแค่ศัตรูที่ไม่รู้วันไหนจะทำร้ายกันให้ตายกันไปข้าง “แ
