“ดูพี่ห่วงเธอจังเลยนะคะ” “พี่เหรอ?” ปริญทำไม่รู้ไม่ชี้ ด้วยยังไม่ได้บอกเรื่องที่เคยคบกับอาทิตา ให้หล่อนรู้ “พี่ก็...ห่วงตามมารยาท อย่าคิดมากสิ” เขาแก้ต่าง โฉมงามทำหน้าเง้า เริ่มไม่ไว้ใจคู่หมั้น ความรักที่เธอมีให้เขาเกิดขึ้นมานาน และเพิ่งสมหวังในตอนที่ผู้ใหญ่จัดแจงให้หมั้นหมายกัน เธอไม่แน่ใจว่าปริญรักเธอจริงไหม แต่สิ่งดีๆ ที่เขาทำเพื่อเธอมาตลอดในฐานะคู่หมั้น ก็ทำให้เธอมั่นใจได้ว่า หากแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ เธอจะไม่มีวันเสียใจ “โอเค...ก็ได้ แล้วเรื่องนี้บอกแม่ดีไหมคะ เธอเข้าโรงพยาบาลนะ” “อือ...แล้วแต่โฉมก็แล้วกัน” ตอบออกไปแบบนั้นด้วยมั่นใจว่าอย่างไรเสีย โฉมงามก็ต้องรายงานมารดาอยู่ดี “พี่ไปหาขนมมาให้นะ เอาน้ำผลไม้ไหม” “ดีค่า เอามาเยอะๆ นะค้า” โฉมงามยิ้มสวยให้คู่หมั้นหนุ่ม รอจนเขาก้าวเข้าไปในบ้าน จึงล้วงเอาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาต่อสายหามารดา เวลา 11:43 นาฬิกา เกือบเที่ยงแ