An Everglow After Sunset

"Miss Salvatore!" Narinig kong tawag ng kung sino habang hila-hila ko ang malaking luggage at abala sa pagdutdot ng cellphone ko. I'm wearing a black spaghetti cami crop and red pants with black stilettos. Pansamantala ko munang inalis ang red suit ko dahil girl, ang init sa Pinas. Nagtaas naman ako ng tingin mula sa pagkakatutok ko sa aking cellphone at hinanap ang tumawag sakin. Noon ay nakita ko ang dalawang mga nakaitim na kalalakihan kasama ang isang babaeng naka formal attire at siguro'y nasa late 50's na ngayon. "Miss Salvatore. I am Abigail Torres. I was your parents' secretary for a decade..." Pagpapakilala nito, na parang hindi pa kami magkakilala noon, habang kinukuha naman ng 'bodyguards' ko ang bagahe mula sa akin. "...and I will be yours starting today. Just call me Abi, miss. And you'll have a meeting with the board in..." tumingin muna ito sa kaniyang relong pambisig bago nagpatuloy. "54." Seryoso lang akong nakatingin dito at kalaunan ay tumango at sumakay na sa sasakyang ipinadala ng mga magulang ko, a limousine. Damn what a show off. "Miss Salvatore, after ng meeting with the board, you have to atte-" "Ate Abi, I am tired and hungry. Pwede bang dumaan muna po tayo sa isang coffee shop bago sa meeting? At, kumain na po ba kayo? Mukhang ang aga niyo po sa airport." Putol ko sa sinasabi nito. Nginitian lang ako ng sekretarya ko bago sinabihan ang driver na dumaan muna sa isang kapehan. Bitbit ang aking cellphone at kape ay taas noo akong pumasok sa matayog na building ng Salvatore Realty, Inc. Hindi na rin ako nag-abala pang tignan ang mga empleyadong bumabati sa akin, bagkus ay dumiretso nalang ako sa elevator. "You still have 8 minutes before the meeting, miss at halos nandoon na po ang mga member ng board." I pursed my lips before asking... "Is Engr. Arceo in there already?" Tinignan muna ako nito at walang pag-aalinlangan akong tinugon. "Yes, Miss. Engr. Castor Dymaun Arceo is with his wife." I cleared my throat upon hearing that at parang kinukurot ang puso ko. So it's true. He left because he's getting married. "But he asked you to come," sabi ng isang parte ng utak ko. "What for? Para manood sa kasal nila? Wag nalang uy." "Are you saying something, miss?" nagtatakang tanong ni ate Abi na bahagyang ikinagulat ko. Nginitian ko nalang ito bago tumugon. "Ahh... It's nothing. Don't mind me." Did I really say those things out loud? Napakamot nalang ako sa ilong ko at mabilis na pinalis sa isipan ang mga nega thoughts tungkol sa nakaraan. Sinuot ko muna ang aking suit at agad nagtungo sa board room ng kumpanya nang bumukas ang elevator. As soon as I entered the room, everyone stood up including him and his wife, and greeted me "Good morning." He has a genuine smile plastered on his face. It's been 3 years since the last time we saw each other and he's already happy... with someone else. Naupo na ako sa kabisera at binitawan ang kape ko sa lamesa bago sila sinenyasang lahat na umupu na. Nagkanya-kaniyang usap ang mga tao sa loob at patuloy ko lang pinagmamasdan si Dym-Engr. Arceo katabi ang asawa niya. I know her. She is the only child of a known business tycoon in three different countries. She is also a fashion and an interior designer like... Me. Pinapakiramdaman ko ang sarili ko habang tinitignan ang mga ito ngunit wala akong maramdaman. Hindi dahil sa namanhid na ako, pero wala talaga. Akala ko sisikip man lang ang dibdib ko o maluluha kapag nakita ko siyang masaya sa iba, pero hindi. Ni hindi rin bumilis ang t***k ng puso ko. So weird. Prente akong nakatitig sa dalawa nang biglang magtama ang mga tingin namin. May ibinulong ito sa asawa na agad tumingin at nginitian ako. Tumayo ito at lumapit sa akin. "It's been 3 years since the last time we saw each other," wala sa sariling bulalas ko. May multo ito ng ngiti sa labi bago iniabot ang kamay sa akin. "Engr. Castor Dymaun Arceo, Miss Salvatore. And I believe this is the first time we meet." The f*ck!? Did he suffer amnesia? What? Nakalimutan niya ako? I can't believe this! Or is he playing me again? Tinaasan ko ito ng kilay bago ako napailing. A smirk formed on my lips. This is how you wanna do it, huh? Sa hindi inaasahang pagkakataon ay biglang tumibok nang mabilis ang puso ko pagkakita ko sa taong kapapasok lang ng pinto. Oh. My. God! His gray corporate attire minus the necktie suits him really well. Nakabukas rin ang tatlong butones ng kaniyang long sleeves at kitang-kita kong sumisilip ang nakahubog niyang pecs mula dito sa kinauupuan ko. I ran my tongue on my lower lip and was about to grab my coffee nang matabig ko ito. Narinig kong nagsinghapan ang mga tao sa loob nang makita ang nangyari. Napatayo naman ako nang wala sa oras nang maramdamang basang-basa ang kanang binti ko. Mabuti nalang at lumamig na ang kape ko. Sheez. Kalma, girl. Apaka clumsy nanaman! "Ayos ka lang, Miss Salvatore?" Tanong ni Engr. Arceo sa akin habang ang asawa naman nito ay inaabutan ako ng tissue. "Y-yeah. I'll j-just... change. I'll be back in 5." I tried to look at the man who's proudly standing a meter away from me before I go. I jumped a bit when my eyes caught his, staring blankly at me... his head's tilted with lips tightly pressed with each other, perfecting a grim expression. My heart's frantically raising with the look that he's giving me. My body went cold and I was about to say something but opt not to. Diretso na akong tumungo sa pintuan at bago ito sumarang muli, narinig kong masiglang nagsalita si Dyma-Engineer Castor Arceo. "Gwapo natin ngayon, Lux." Damn. So, the news was really f*****g misleading! And I was unaware! After all these freaking years, I thought he was damn... married! Geez! ... Slow progress. Sorry for the errors. ENJOY! :)