“มาเถอะน่า เรื่องเมียผัวเป็นเรื่องสามัญที่เราจะร่วมรักกันทุกท่วงท่า ใช่พี่ไปฉุดคร่าลูกสาวบ้านใดมาเป็นเมียเสียก็เปล่า แต่แม่พิศเป็นเมียตบเมียแต่ง พี่ยอมที่จะอยู่ใต้ร่างของแม่พิศ มาเถอะ พี่แทบจะทนรอไม่ไหวอยู่แล้ว แม่พิศจ๋า... ขึ้นมาหาพี่ ขี่พี่ที แม่พิศจ๋า...”
เสียงกระเส่าแว่วหวานของผัวรักทำให้แม่พิศสะท้านไปด้วยคำพูดและสะเทือนไปด้วยฝ่ามือของผัวที่บี้บดยอดเม็ดบัวไม่หยุด ด้วยพยายามจะดึงรั้งให้หล่อนมาโลดแล่นอยู่บนตัวของเขาให้ได้
แต่เมื่อเห็นว่าหล่อนไม่กล้าแน่ๆ กายแกร่งก็พยุงร่างขึ้นพร้อมทั้งโอบอุ้มร่างหล่อนมานั่งบนหน้าตักในทันที
“ว้าย! คุณพี่...”
แม่พิศร้องเสียงหลงเมื่อความแข็งขืนดุนดันอยู่ที่บั้นท้าย และแรงกดทาบจากฝ่ามือของเขาก็ทำให้หล่อนดิ้นหนีไปไหนไม่ได้ ทั้งผัวยังขยับกายแกร่งเสียดสีโพรงฉ่ำน้ำของหล่อนไปมา จนหล่อนต้องแหงนหน
