เรือนร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งของชาย เปลือยเปล่าอยู่กลางสายน้ำ เพราะค่ำคืนนี้ไม่มีใครออกมาให้ปลดเปลื้อง ด้วยคุณพระท่านคืนเรือน นางเรียมก็ต้องไปรับใช้ตามที่คุณนายพิศเรียกตัว คงมีเพียงสายน้ำเท่านั้นที่จะช่วยดับความร้อนรุ่มของมันลงได้ จึงต้องหลบมาว่ายน้ำให้หายร้อนรน
บุญทิ้งจ้วงว่ายไปตามสายน้ำ ดำผุดดำว่าย หวังให้ความร้อนรุ่มจางลง ทว่าไม่เพียงจะไม่ลดน้อยลงเลย แต่ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น เมื่อรู้อยู่แก่ใจดีว่าทุกค่ำคืนที่ร่วมรักกับนางเรียมอย่างถึงอกถึงใจนั้น อยู่ในสายตาของใครบางคน คนที่แอบซุ่มรอคอยเวลาที่จะมาถึงแต่ก็ไม่กล้าเผยตัวให้รู้ คนที่มองมันด้วยแววตาตื่นตกใจเมื่อมันรู้แกวแล้วไปดักหน้าไว้ก่อนจะขึ้นเรือน
“ไอ้ทิ้ง มึง... นรกจะกินหัวมึงแล้ว คิดกับคุณนายท่านแบบนี้ได้ยังไงวะ”
แม้จะบอกกับตัวเองแบบนั้นแต่กลิ่นหอมจากเนื้อกาย ความอ่อนนุ่มและชุ่มชื้นของผิวพรรณที่มันได้กอดจูบลูบไล้ รวมทั้
