“ข้า...อ๊า~~ข้าอยากเสร็จเจ้าค่ะ อ้า~~~”
สิ้นคำของนางเขาก็หัวเราะในลำคอก่อนจะปล่อยตัวของนาง เมื่อเซียนบุปผาไร้ที่เกาะกุมแล้วร่างบางของนางก็อ่อนปวกเปียกจนทรุดลงกับพื้น
“วันนี้ข้าเหนื่อย หากเจ้าอยากเสร็จก็ขึ้นเองก็แล้วกัน”
แววตามึนงงของนางมองร่างใหญ่ของจอมมารที่นอนแผ่ไปบนเตียง สายตาของเขาที่จ้องมองนางทำเอาร่างบางสะท้าน ใบหน้าของนางรู้สึกร้อนผ่าวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
จอมมารให้นางขึ้นเองอย่างนั้นหรือ!
ลมหายใจของเซียนบุปผาถึงกับขาดห้วง นางเป็นเซียนที่ไม่เคยไม่รับการสั่งสอนเรื่องนี้มาก่อน อาจารย์ก็คอยตอบย้ำว่าเซียนบุปผาเช่นพวกนางต้องรักนวลสงวนตัว อย่าได้เผยร่างกายยั่วยวนผู้อื่นดั่งที่พวกปีศาจสาวชอบกระทำ แต่คำสั่งของจอมมารนั้น...
“อย่าให้ข้าหมดอารมณ์!” เสียงของจอมมารดุดันขึ้น
เซียนบุปผาค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น นางขึ้นมาบนเตียงก่อนจะค่อมกายของเขา ความปรารถนาที่เขามอบให้ยังคงเหมือนกับไฟที่ลุกโ
