AFTER FIVE YEARS..
“Magda, magkano sa mani mo?” Nakangisi na tanong ni Kulas, habang nakatingin sa dibdib kong bakat dahil sa suot kong manipis na damit.
Nameywang ako habang nakataas ang kilay. “Anong mani? May balat o nakahubad?”
“Yung nakahubad para masarap.”
“Sampung piso isa.”
“Ang mura naman ng mani mo, puwede patikim kahit sampung ulit?”
“Hoy, kung mani ko sa baba ang gusto mo kainin. Kahit sa panaginip hindi mo ‘yan matitikman!”
“Bakit naman?”
“Hindi ako pumapatol sa t**i ng two-inches. Kahit gamitan mo ‘yan ng tiyani hindi lalaki ‘yan!”
“Grabe ka naman! Wala naman ‘yan sa liit o haba, nasa performance ‘yan. Magaling naman ang dila ko.”
"Dila mong kasing baho ng tae mo."
"Grabe ka naman makapanglait."
"Alam mo, bago mo pangarapin na kainin ang mani ko. Pangarapin mo mu
