MARCUS'S POV
“WELCOME, home, Kuya Marcus!” Nakangiting bati sa akin ni Marianne nang sunduin nila ako sa airport.
Ngumiti ako sa kanya. “Thank you, I miss you, Marianne.” Niyakap ko rin siya.
“Nong nong, how about me?” wika ng pamangkin kong tatlong taon gulang.
Ngumiti ako sa kanya. “Of course, I miss you too.” Niyakap ko siyA at hinalikan sa labi.
“Let’s go home. Naghihintay na sa atin si Mommy at Daddy!”
Tumango ako at sumakay sa kotse. Tatlong taon ang lumipas mula nang umalis ako ng pilipinas. Pagkatapos kong sumuko sa paghahanap kay Magda, nagdesisyon akong manirahan sa Amerika at kalimutan ang mga mapait na nangyari.
“Marianne, nakakausap mo ba si Cally?” tanong ko.
“Si Cally? Wala na akong balita sa kanya, hindi siya nagre-reply sa mga text at tawag ko.”
Huminga ako ng mal
