Chapter 12
คืนร้อนต้องเชือด (1)
ในครัวแบบเปิด พจนีย์ยืนวุ่นอยู่หน้าเคาน์เตอร์ที่ทำจากหินแกรนิตเงา ชั้นวางของเรียงรายไปด้วยเครื่องเทศ เพิ่มสีสันให้กับผนังสีขาวสะอาดตา กลิ่นหอมของอาหารที่ปรุงสดใหม่อบอวลในอากาศโชยออกมาจากเตาแก๊สขนาดใหญ่และเครื่องดูดควัน
"คุณป้าทำกับข้าวเก่งจังเลยค่ะ น่าทานด้วย"
"จริง ๆ พี่แสนเขาก็ทำกับข้าวเก่งนะ เขาไม่ค่อยชอบกินนอกบ้านน่ะ"
พจนีย์เอ่ยชมลูกชาย หันมายิ้มให้คนที่ยืนดูหล่อนทำอาหารอย่างสนใจ
"มีอะไรให้ลูกปลาช่วยอีกมั้ยคะ"
พจนีย์เหลียวซ้ายแลขวา เห็นปลาหมึกที่ยังไม่ได้ล้างอยู่ในกะละมังใบใหญ่"
"หนูช่วยล้างปลาหมึกได้มั้ยจ๊ะ"
"ได้เลยค่ะ"
เปมนีย์ทำท่าจะเดินไปหยิบกะละมังปลาหมึก เป็นจังหวะเดียวกันกับที่พัทธดนย์เดินเข้ามาพอดี
"เดี๋ยวผมช่วยล้างให้ครับคุณแม่ คิดผิดแล้วใช้ลูกปลาล้างปลาหมึกน่ะ เดี๋ยวก็ได้กินฟันปลาหมึกกินหินกินทรายกันทั้งบ้าน"
เขาเอ่ยแกมหัวเราะ เรียกต
