"หิวจัง..." เรือนร่างอรชรยังคงเปลือยเปล่าอยู่ภายใต้ผ้าห่ม แม้เปลือกตาจะปิดอยู่แต่ซารียาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมที่ติดตัวเคลลินซ์อยู่ตลอดเวลา
ชายหนุ่มเอาของบางสิ่งวางไว้บนหัวเตียงก่อนจะเดินไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาให้เธอ
"กินยาแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ" เขาปลุกเธอ
"หนูไม่อยากกินยาคุม" เธอบ่น
"อยากท้องก็ได้นะ" เขาพูดเตือนสติ
"ไม่เอา! เคลลินซ์ไม่ได้อยากมีลูกซะหน่อย" เธอลุกขึ้นนั่งพลางคว้าเอาแก้วน้ำกับยาที่วางอยู่บนหัวเตียงมาทำทีจะเข้าปาก มือหนาดึงข้อมือเล็กที่กำยาอยู่ไว้ไม่ให้เธอเอาเข้าปาก
"ทำไมพูดแบบนี้" เขามีสีหน้าจริงจัง
"พูดแบบไหน" เธอไม่เข้าใจ
"ไม่ต้องกิน!" เคลลินซ์แกะเอายาที่อยู่ในมือของเธอออกมาได้ก็โยนทิ้งลงถังขยะไป
"เคลลินซ์! นั่นยาหนูนะ" ซารียากระโดดลงจากเตียงนอนเพื่อที่จะไปเก็บยาเม็ดเล็กกลับคืนมาทว่าถูกมือหนาคว้าเอวบางไว้ให้นั่งลงบนตัก เธอลืมไปเสียด้วยซ้ำว่าตัวเองเปลือยกายอยู่
"มันลงถัง
