Tam beş yıl sonra Türkiye’deydim. Buraya iş için gelmeyi planlarken Demirkan’la geleceğimi, dışarıda koruma sürüsünün beklediği, kale duvarlarını andıran bir evin içinde esir tutulacağımı hiç düşünmezdim.
Birkaç gündür buradaydık. Demirkan sadece akşamları gelip Korel’le ilgilenip benim odadan çıkmama bile izin vermiyor, benimle konuşmuyordu. Barbara da benim yanımdaydı ama Samuel’in nerede olduğunu bile bilmiyordum. Telefonumuz da yoktu. Babama hiçbir şekilde ulaşamamıştım.
Korel, kendi kendine oyun oynarken Barbara ve ben de ne yapabileceğimizi İtalyanca konuşuyorduk ama bu evden kurtulmamız imkansızdı. Odaya yardımcılardan biri girdi.
“Korel, Demirkan Bey seni aşağıda bekliyor.”
Korel heyecanla ayağa kalktı. “Babam gelmiş. Anne sen neden hiç aşağıya gelmiyorsun? Yoksa babamla kü
