เล่ห์…กลของใจ
ตอนที่24
[คนเฝ้าไข้]
"ไอ้อคินมึงเงียบไปเลย ไม่โทรหากูเลยน่ะมึง"
["กูยุ่ง ๆ อยู่ไหนจะเรื่องงาน ไหนจะหาลูกสะไภ้ให้แม่กูอีก"]
"เออ…กูก็เครียดฟุ้งซ่านจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย"
[มีไรหรือเปล่าว่ะ ปรับทุกข์กะกูได้นะมึง"]
"ไม่มีอะไรหรอกกูฟุ้งซ่านหรือกูเข้าวัยทองหรือเปล่าวะ"
["บ้าสิมึง วัยเราสามห้ายังไม่เข้าวัยทองโว๊ย วัยนี้แหละกำลังดีกดปุ๊บติดปั๊บเลยนะมึง"]
"เออ…กูคงคิดมากไปเองเลยฟุ้งซ่านแหละ"
["หาหมอบ้างก็ดีนะมึง"]
"เรื่อง…?กูแข็งแรงดี"
["รีบหาเมียซะแล้วจะหายไปเอง"]
"เออ…กูรู้แล้ว แค่นี้กูจะนอนแล้ว"
หลังจากได้แชทไลน์คุยกับเพื่อน ความว้าวุ่นฟุ้งซ่านที่มีอยู่ภายในกายใจก็เริ่มสงบลง ชายหนุ่มจึงเข้าสู่ห้วงนินทรา
เสียงนกกระจิบมาเกาะกิ่งไม้ข้างหน้าต่างกระจกใส ส่งเสียงร้องขับขานกันในยามเช้าตรู่ ส่งผลให้ชายหนุ่มที่หลับไหลลืมตาขึ้นมาด้วยรอยยิ้มที่สดใส เมื่อลุกจากเตียงนอนนุ่มเดินมา
