ความเดิม- "จริงค่ะพี่เอ คุณอาของเพื่อนใหม่หนูเขามาส่งหนูที่บ้านค่ะ เห็นว่าพี่เอไม่มาสักทีก็เลยก็สั่งข้าวมากิน กินเสร็จแล้วหนูอาสาล้างจานเองก็เลยจานหลุดมือ แตกเลย ชุดใหม่ที่พี่เอพึ่งซื้อมาซ๊ะด้วย แหะ แหะ แหะ.." กานต์เล่าจบก็ยิ้มเจื่อน ๆ ให้พี่ชายอย่างขอลุแก่โทษ
………………………………..
"ยัยบีเอ๊ย.....ล้างจานไม่เป็นก็ไม่ต้องล้าง เก็บไว้เดี๋ยวพี่ล้างเอง นึกยังไงถึงอาสาล้างจาน เสียดายจานหลายตังค์นะนั่น" กานต์บุรุษพูดยิ้ม ๆ พร้อมกับเดินจูงมือน้องสาวมาหาแขกผู้มาเยือน
"เอ่อ..ผมต้องขอโทษคุณ ๆ ด้วยนะครับที่เข้าใจผิด พอดีมัวแต่เป็นห่วงยัยกุ้งแห้ง ก็เลย...." กานต์บุรุษกล่าวกับแขกผู้มาเยือนอย่างรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเข้าใจ แต่แผลที่เท้าของน้องต้องได้ล้างแล้วก็ใส่ยาฆ่าเชื้อนะครับ คุณพอจะมีกล่องยามั๊ยครับพอดีผมไม่ได้เอาติดรถมาเสียด้วยซิ" เปรมมนัสเอ่ยแทรกขึ้นก่อนที่กานต์บุรุษจะพูดจบ
"มีครับ ๆ เดี๋ยวผ
