Uçak havalandığında herkesin gözü Veronica’daydı. Onun kriz geçirme durumuna karşın tetikte bekliyorlardı. Hemen doktor tansiyonunu ölçmüş, dil altı hapından bir tane vermişti. Genç kız korkulanın aksine kötü değildi. O hayatındaki en büyük bitişlerin vedasını on sekizinde yapmıştı. Gönlü kırık, ruhu dağınık, hayatı ise oluşan depremden sonra enkaz altında kalmıştı. Bulutların üzerinde öylece dururken kendini Anka kuşu gibi hissetti. İyi olabilmesi için önce yanması küle dönüşüp yok olması sonra yeniden doğması gerekiyordu. İç çekti. Önündeki kitabını açarken hemen karşısında oturan Arthur’un üzerine diktiğini gözlerine karşın kıkırdadı.
“Yakışıklım lütfen gözlerini benden çek çünkü gayet iyiyim. O mavilerini bence hemen yan tarafında kulaklıkla müzik dinleyen kıvırcığa çevir. Manzara d
