İnsan bir süre sonra düşüncelerinde bile ne kadar yalnızlaştığını fark ediyordu. Onu sevenler dahi etrafına ördüğü duvarları artık aşamıyordu. Günler geçiyor Veronica ne odasından çıkıyor ne de ona yardım etmek isteyenlere karşılık veriyordu. Kendini çalışma masasına atıyor bilgisayarı önünde sürekli yazı yazıyordu. Bazen yatakta kucağındaki klavyesinde dolanıyordu parmakları ve yazdığı kurgusu içinde döküyordu acısını.
Paylaştığı bloğunda okurlarının da dikkatini çekmişti. Her biri yarattığı ama aslında gerçekten de var olan karakterlere yeri geliyor yükseliyor yeri geliyor sayıp döküyorlardı. Onun bu haline üç aile de artık anlam veremiyordu. Evet, yaşadığı hiç kolay değildi ama bu denli bir içe kapanış işin içinde başka şeylerin olduğunu da düşündürüyordu. Alexander ise o günden sonr
