MARRYING MY FIANCE'S UNCLE-SPG

CHAPTER 1

"LAURA congratulations!" Nakangiti ang pa ang professor ko sa major subject nang lumapit siya sa akin.

"Bakit po anong meron?" takang tanong ko sa kanya.

Kanina pa ako kinakabahan dahil bigla niya akong pinatawag sa kalagitnaan ng klase niya.

Marahan niyang tinapik ang balikat ko. "Ikaw ang summa cumlaude para sa course natin."

Nanlaki ang mga mata ko sa sobrang tuwa. Totoo po ba ang sinabi n'yo?"

Tumango siya. "Congrats! Siguradong matutuwa ang magulang mo sa iyo."

Tumalon ako at nagsisigaw sa tuwa. Hindi ko na talaga inaasahan na mapapasama ako dahil pareho ang grades naming ng isa kong kaklase.

"Thank you! Thank you!" Niyakap ko ang professor ko sa sobrang tuwa.

"Wala ka ng dapat ipagpasalamat sa akin dahil ikaw ang naghirap para makamit mo kung anuman ang meron ka ngayon."

Tumango ako at paulit-ulit akong nagpasalamat sa kanya. Natuwa rin ang mga naging kaibigan ko sa klase.

Parang gusto kong hilahin ang oras dahil gusto ko ng umuwi. Ngayon pa naman darating si Mommy na galing bakasyon. Gusto kong matuwa sila sa akin, kaya nang sumapit ang oras ng uwian ay pinaharurot ko ang kotse upang makauwi agad. Nangmakapasok na ako sa malaking lupain namin ay hinanap ko agad si Daddy.

"Laura!" tawag ni Daddy sa akin.

Nakangiti ako sa kanya nang lumapit.

"Daddy, may importe akong sasabihin sa iyo."

Tumingin siya sa akin. "L-Laura… a-ang M-Mommy mo ay patay na." Sabay iyak ni Daddy.

Parang biglang gumuho ang mundo ko at nag-blako ang paligid ko. Wala akong marinig sa sinasabi ni Daddy ang tanging nasa isip ko lang ay ang paulit-ulit na sinabi ni Daddy kanina

Patay na ang Mommy mo.

Nabitawan ko ang dala kong gamit pagkatapos ay nag-unanang tumulo ang luha ko.

"N-Nagbibiro ka lang 'di ba, Daddy?"

Gusto kong paniwalain ang sarili kong nagbibiro lang siya kahit ang totoo ay wala sa itsura ni Daddy ang magbiro.

Niyakap niya ako nang mahigpit at humagulgol siya ng iyak.

"Mommy!" Palahaw kong sigaw. Hindi ko matanggap na wala na si Mommy. Pauli-ulit kong tinanong si Daddy kung totoo ang lahat ngunit tanging paghikbi lang din ng naging tugon niya sa akin.

Sobrang sakit ang ibinalita sa akin ni Daddy at ang masakit pa rito ay napanood sa telebisyon ang nangyari kay Mommy. Ayon sa balita ay sumabog ang sasakyan ni Mommy at nasunog siya kasama ng sasakyan. Tanging sunog na katawan niya ang nakita namin. Doble sakit ang nararamdaman ko dahil hindi ko man lang sa kanya na iparamdam ang pagmamahal ko sa kanya.

Para akong naglalakad sa alapaap habang papalapit sa burol ni Mommy. Pina-cremate namin siya ni Daddy ngayon upang makasama namin siya sa huling sandali niya.

"M-Mommy…"

Waterfalls na ang mga luha ko nang nasa harapan na niya ako. Nakangiti siya sa picture niya samantalang ako ay durog na durog.

"M-Mommy, b-bakit ang daya mo? Hindi mo man lang hinintay na sabihin ko sa iyo na summa cumlaude ako sa klase. Nag-aaral akong mabuti para sa inyo pagkatapos ay iiwan mo ako. Paano na kami ni Daddy?" Muli namang tumulo ang luha ko. Sobrang sakit, parang kailan lang ay natulog pa siya sa tabi ko pero ngayon ay wala na siya

Hinawakan ko pa ang pendant na regalo niya noong debut ko. Pakiramdam ko kasi kapag hinawakan ko iyon at parang kasama ko na rin siya. "Mommy! Paano na ako ngayon? Hindi ko alam ang gagawin ko ngayon. Mommy!" Palahaw kong iyak habang nakatingin sa larawan niya at katabi niya ng abo.

Naramdaman ko na may humawak sa balikat ko. Nang lingunin ko ito ay nakita ko ang boyfriend kong si Ferdinand.

"Baby!" Sabay hagulgol ko ng iyak sa balikat ni Ferdinand.

"It's okay, you're Mommy is in heaven now."

"I'll never see my mom again!"

Hinimas niya ang balikat ko habang yakap-yakap niya ako. "Nandito ako sa tabi hindi kita iiwan."

"Wala na ang Mommy ko!"

Nang sumunod na araw ay maraming bumisita kay Mommy karamihan sa mga ito ay mga kaibigan niya sa negosyo.

Hindi ko matanggap ang pagkawala na mawala si Mommy dahil hindi lang ina ang nawala sa akin nawalan rin ako ng kaibigan. Lahat ng nangyayari sa akin ay sinasabi ko sa kanya wala akong nililihim sa kanya kahit noon bago pa lang kami ni Ferdinand.

Nang mga sumunod na araw ay naging malungkot ang mansyon namin. Mabuti na lang talaga ay patapos na ang klase namin kaya kahit magmumuk ako sa loob ng kuwarto ko ay wala akong iisipin sa klase.

Sunod-sunod na katok ang narinig ko ngunit hindi ako nag-aksayang bumangon para buksan ang pinto.

Baka isa sa mga maids.

Huminto na kasi ito sa pagkatok. Ipinikit ko ang mga mata ko at muli kong inaalala ang mga sandaling kasama ko si Mommy habang yakap ko ang picture niya.

Biglang bumukas ang pinto ng silid ko kaya lumingon ako kung sino ang papasok sa loob.

"Baby!" tawag sa akin ni Ferdinand.

Lumapit siya sa akin at hinaplos niya ang mukha kong punong-puno ng luha. Bakas sa mukha niya ang pag-aalala sa akin.

"B-Baby…" sabi ko habang umiiyak.

Pinunasan ni Ferdinand ang luha ko sa pisngi, at saka niyakap ako ng mahigpit.

"Baby, 'wag mong pabayaan ang sarili mo."

"Pero si Mommy…"

Naramdaman kong hinimas niya ang likod ko. Hindi matatahimik ang Mommy mo kapag nakikita ka niyang nagkakaganyan. Kailangan mong ipagpatuloy ang buhay dahil nandito pa kami ng Daddy mo."

Tumango ako sa kanya at muli akong umiyak ng sa balikat niya, at kahit basa na ang damit niya dahil sa luha ay hindi siya nagreklamo.

"Baby, 'wag mo na akong subuan kaya ko naman kumain mag-isa."

Nang matapos akong umiyak sa balikat niya ay napilitan akong ayusin ang sarili ko. Naligo at lumabas ng kuwarto at ngayon at sinusubuan ako ni Ferdinand para kumain. Dalawang araw na kasi akong hindi kumakain. Tubig lang ako sa loob ng dalawang araw kaya sobrang nanlalambot na rin ako.

Tinitigan niya ako. "Gusto ko lang makasigurado na makakain ka ng marami."

"Kaya ko ng kumain mag-isa." Kinuha ko sa kanya ang kutsara at tinidor at sumubo ako ng pagkain. Nakatingin siya sa akin habang kumakain ako.

Ngumiti siya. "That's my baby."

Huminto ako sa pagsubo ng pagkain at seryoso akong tumingin sa kanya. "Bakit mo ginagawa sa akin 'to?"

"Tinatanong pa ba 'yan? Siyempre mahal kita kaya ko ginagawa ang lahat ng ito. Nag-aalala ako sa iyo at ayokong may masamang mangyari sa iyo dahil baka kapag nawala ka ay sumama na rin ako sa iyo. Mahal na mahal kita Laura." Sabay halik niya sa akin sa labi.

Ngumiti ako sa kanya. "Thank you."

"Bukas susunduin kita rito dahil may practice tayo sa graduation natin, summa cumlaude ka pa naman kaya kailangan hindi ka mawawala sa practice."

"Sige, pupunta ako bukas."

"Laura, ito ang tatandaan mo. Kung anuman ang mga pagsubok na dumaan sa buhay mo 'wag kang bibitaw. Hindi 'yan binigay sa 'yo para sumuko ka, binigay 'yan sa iyo para maging matatag ka."

Tumango ako bilang pagsang-ayon. Kahit paano ay nabawasan ang lungkot ko dahil sa mga sinabi ni Ferdinand. Maghapon siya sa mansyon, hindi niya ako iniwan, pinaramdam niya sa akin kung gaano niya ako kamahal.

Dahan-dahan akong kumatok sa kuwarto ni Daddy. Gusto kong malaman kung kumusta na siya. Kung ako ay sobrang lungkot sa pagkawala ni Mommy, siguradong mas nalulungkot si Daddy ngayon, kaya gusto kong i-comfort siya para gumaan ang bigat na nararamdaman niya.

"Senyorita, wala po diyan si Sir. Alfredo," wika ng isang katulong namin.

"Saan siya pumunta?" Bigla akong nag-aalala dahil baka kung anong gawin ni Daddy.

Umiling ang katulong namin. "Hindi ko po alam. Nakita ko lang po na umalis at sumakay siya sa kotse niyang kulay pula."

Lumabas ako ng bahay at tiningnan ko kung anong sasakyan wala sa garahe.

Wala ang lamborghini niyang kulay pula.

Sinubukan kong tawagan si Daddy ngunit hindi niya sinasagot ang tawag ko.

Sana okay ka lang, Daddy.

Sinubukan kong hintayin na dumating si Daddy, ngunit dahil na rin sa mga pagpupuyat ko ng mga nagdaang gabi ay nakatulog na ako agad.

KINABUKASAN ay maaga akong sinundo ni Ferdinand para pumunta kami sa school.

"Iniisip mo na naman ba ang Mommy mo?" tanong ni Ferdinand. Nakasakay ako sa kotse niya at siya ang nagda-drive.

Tumingin ako sa kanya. "Bakit ka malungkot?"

"Nag-aalala ako kay Daddy."

"Bakit naman?"

"Hindi ko alam kung ayos lang siya ngayon. Kahapon pupuntahan ko sana siya sa kuwarto niya para kumustahin siya kaya lang ay umalis siya. Hindi ko na siya nahintay dahil nakatulog na ako. Kanina pupuntahan ko sana siya pero ang sabi ng katulong namin ay kakauwi lang ni Daddy.

"Hayaan mo na ang Daddy mo sigurado naman akong okay lang siya."

"Nag-aalala kasi ako na bigla na lang siyang magpakamatay."

"Hindi iyon gagawin ng Daddy mo."

Bumuntong-hininga ako. "Sana nga."

"Nandito na tayo."

Sinilip ko ang labas at nakita kong magpa-park na kami. Nang lumabas ako ng kotse ay hinawakan ni Ferdinand ang kamay ko. Naglakad kami papasok. Lahat ng mga kaibigan, kaklase at professor ko ay nagpa-abot ng pakikiramay sa akin kaya muli naman akong umiyak dahil naalala ko naman si Mommy. Gayumpanan, hindi nila hinayaan na maging malungkot ako dahil. Kahit paano ay nababaling ang isip ko sa ibang bagay lalo nang magsimula na kaming magpraktis para sa graduation.

Nakapikit ako habang nakasandal ang likod ko sa dashboard ng kotse. Si Ferdinand pa rin ang driver ko.

"Baby…"

Tumingin ako sa kanya. "Bakit?"

"Ano kaya kung magpakasal na tayo?"

Biglang nawala ang antok ko sa sinabi niya. "Masaya akong marinig sa iyo 'yan pero hindi pa ako handa para magpakasal."

Bumuntong-hininga siya. "Gusto ko kasing alagaan ka."

"Ferdinand…"

Ang bilis ng kabog ng dibdib ko sa sinabi niya. Kung tutuusin ay puwede naman akong magpakasal anumang oras dahil mabubuhay naman kaming dalawa. Pareho kaming galing sa mayamang pamilya kaya hindi magiging problema ang pera. Hindi lang pumasok sa isip ko ang mag-asawa agad dahil marami pa akong plano sa buhay ko.

"Alam mo naman na mahal na mahal kita at gusto kong makasama ka na. Ang sarap sigurong magising sa umaga na ikaw ang nakikita ko habang kayakap ka."

"Huwag kang mag-alala darating din tayo sa bagay na 'yan, sa ngayon ay tuparin mo na natin ang pangarap natin na magkasama."

Nagulat ako nang biglang huminto sa gilid ng kalsada at tumingin siya sa akin.

"B-Bakit?" takang tanong ko.

Hinawakan niya ang mukha ko at hinaplos ito hanggang sa dumako ang daliri niya sa mapulang labi ko. "Ikaw lang ang pangarap ko," anito.

Pumikit ako nang makita ko siyang yumuko para halikan ako. Umakyat ang kuryente sa katawan ko nang maramdaman ang malambot niyang labi. Tumugon ako sa halik niya kaya ipinasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko at ginalugad niya ang loob nito.

Tuluyan na akong natangay sa init ng katawan na nararamdaman ko kaya pinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya at mapusok akong humalik sa kanya. Iyon ang naging hudyat kay Ferdinand para magawa niyang alisin ang pagkabotones ng suot kong damit. Inalis niya ang suot kong bra kung kaya't lumantad sa kanya ang matambok at maputi kong dibdib.

Kinagat ko ang labi ko nang makita ko ang reaksyon ni Ferdinand. Ngayon lang kasi niya ito nakita mula nang maging magkasintahan kami.

"Akin lang 'to!"

Para akong baliw na sumagot sa kanya. Hindi na nagdalawang isip si Ferdinand. Yumuko siya at dinilaan niya ang kanang s*so ko at saka sinipsip niya ito. Binaba niya ng inupuan ko para makabuwelo siya. Ang higpit naman ng yakap ko sa kanya habang ninamnam ko ang sarap.

"Ohh! Laura!" narinig kong halinghing niya.

Ang kaliwang s*so ko ay hinihimas niya at ang nagpapasasa naman ang labi niya sa kanang s*so ko. Sinipsip niya ito na para siyang isang sanggol na gustong makakuha ng gatas.

"Ahhh!" I moaned.

Hindi ko na pinigilan si Ferdinand nang ibaba niya ang suot kong palda. Hinubad naman ni Ferdinand ang suot niyang polo. Namumungay ang mga mata ko habang pinagmamasdan ko ang magandang katawan ni Ferdinand. Isa si Ferdinand sa mga lalaking hinahangaan sa university namin kaya nang naging magkasintahan kami ay maraming naiinggit sa kin. Hinaplos ko ang malapad niyang dibdib. "Akin lang din 'to," sabi ko.

Ngumiti siya sa akin at hinuli niya ang kanang kamay ko at muli niyang pinagapang sa malapad niyang dibdib pagkatapos ay ipinasok niya ang kamay ko sa loob ng kanyang brief.

Napaigtad ako nang naramdaman ko ang kanyang p*********i. Nakita ko naman si Ferdinand na kinakagat ang labi niya kaya tinuloy ko na ang paghimas dito.

"s**t!" Napamura pa si Ferdinand.

Nagulat ako nang ibaba ni Ferdinand ang pants niya at brief. "Go! Baby, suck me."

Nakatayo sa mukha ko ang kanyang sandata na parang gusto niyang isubo ko siya. Lumunok ako ng dalawang beses.

Kailangan ko ba ito gawin?

"Suck me and I'll eat you later."

Tumango ako sa kanya. Dahan-dahan kong inilapit ang mukha ko sa kanyang p*********i ngunit bago pa lumapat ang bibig ko ay bigla kaming tumalsik.

"Ay!"

Biglang may bumabangga sa amin na sasakyan. Nakaladkad ang kotse ni Ferdinand at muntik na bumaliktad.

"s**t!"

Ang sakit ng ulo at katawan ko. May tumutulong dugo mula sa ulo ko, gayumpaman ay mas inuna kong hanapin ang mga damit ko. Nang makapagbihis kami ay lumabas kaming dalawa ni Ferdinand. Nayupi ang likod ng kotse ni Ferdinand. Agad kaming tumawag ng pulis dahil parang sinadya kaming banggain.

Dinala kami sa hospital ng mgaa pulis para gamutin ang natamo naming injury. Sinuri rin kaming maigi upang malaman kung may mas malalang injury kaming natamo. Pagkatapos ay ni-report namin ang nangyari sa kanina.

Tiningnan nila sa cctv ang sasakyan na bumangga sa amin at nakita sa cctv ang kulay gray na Toyota Innova. Walang nakalagay na plate number kaya hindi nila ito matunton.

"Sir. Mahahagilap pa kami ng mga cctv camera sa mga kalapit bayan na posibleng dinaanan nito," sabi ng mga pulis.

"Maraming salamat. Sir," sagot ni Ferdinand.

"May tanong lang kami sa inyo. "Bakit kinse minutos na nakahinto ang sasakyan n'yo? Anong ginagawa n'yo sa loob ng kotse?"

Umiwas ako ng tingin sa mga pulis. Natatakot akong mabasa ang nasa isip ko.

"Huminto ako para umidlip sandali. Inaantok kasi ako dahil ilang araw akong puyat. Ang girlfriend ko naman ay puyat din dahil sa pagluluksa niya sa Mommy niya. Nagulat na lang kami nang may bumangga sa amin."

Tumango ang pulis. Mukhang nakumbinsi naman siya sa sinabi Ferdinand.

"Sayang hindi natuloy." Nakangiting sabi ni Ferdinand. Pauwi na kami at ang sasakyan ko na ang gamit namin. Kanina kasi ay tinawagan ko ang driver namin para sunduin kami sa hospital.

Tumingin ako sa driver namin. Kahit hindi siya nakatingin ay alam kong naririnig niya ang sinabi ni Ferdinand.

"Sa tingin mo, sinadya ba tayong banggain?" Pag-iiba ko ng usapan.

Tumango siya. "Wala siyang plate number kaya malamang na sinadyang gawin 'yon."

"May kilala ka ba na puwedeng gumawa sa atin ng gano'n? May naging kaaway ka ba?"

"Wala akong kaaway."

"Kung gano'n sino ang gagawa sa atin no'n? Bakit gusto tayong patayin?"

"Hindi tayo papatayin dahil kung gusto tayong patayin sana kanina pa ginawa. Siguro gusto tayong takutin o kaya baka napag-trip-an lang tayo kanina. Huwag ka ng mag-isip ng kung ano-ano dahil baka madagdagan lang sa stress mo."

Napaigtad ako ng hulihin ni Ferdinand ang kamay ko at muli niyang ipasok ko sa loob ng brief niya. Tumingala ko ako kaya siniil niya ako ng halik.

"Baby, huwag kang hihinto malapit ng lumabas, bulong niya sa akin.

Namumula ang ang mukha ko habang patuloy kong nilalaro ang kanyang p*********i ng palad ko. Bigla niya akong siniil ng halik pagkatapos ay humalinghing siya habang sakop niya ang labi ko. Naramdaman ko na lang na may malapot sa sa palad ko.

"Thank you, and I love you so much."

Siya ang kumuha ng wet tissue sa loob ng bag ko at pinunasan niya ang kamay ko at ang kanyang p*********i.

Nang matapos niyang linisin ang p*********i niya ay niyakap niya ako ng mahigpit. Nakasandal ako sa balikat niya at pinikit ko ang mga mata ko.

Masyadong nakakapagod ang araw na ito para sa akin.

"Baby, susunduin ulit kita bukas." Sabay halik niya sa akin.

Bumaba lang ako ng kotse ko at pagkatapos ay hinatid na siya ng driver namin pauwi.

"Magandang gabi, Senyorita," sabi ng mayordoma namin.

"Nandiyan na po ba si Daddy?"

Umiling ang mayordoman namin. "Hindi pa siya dumarating."

Tumango at saka pumasok ako sa loob ng kuwarto ko. Patihaya akong humiga sa kama. Mag-isa na naman ako kaya naalala ko naman si Mommy. Bumangon ako at kinuha ko ang picture niya.

"Mommy, kumusta ka na diyan sa heaven? Nakakapagod ang araw na ito para sa akin. Ang daming nangyari sa akin. Mommy, nag-aalala ako kay Daddy. Lagi siyang wala sa bahay. Masyado siyang naapektuhan sa pagkawala mo. Sana Mommy, bantayan mo kami ni Daddy, sana malampasan namin ang lungkot na nararamdaman namin."

Pagkatapos kong kausapin si Mommy ay napaghinga lang ako sandali at naligo bago matulog. Hindi na ako kumain dahil sa sobrang pagod.

NAGISING ako nang makaramdam ako ng uhaw kaya lumabas ako ng kuwarto para kumuha ng tubig. Madalas lagi akong may tubig sa kuwarto ko pero dahil sa matinding pagod ko ay nakalimutan kong iutos sa katulong namin na dalhan ako.

Lumabas ako ng kuwarto at hindi na ako nagbukas ng ilaw nang kumuha ako ng malamig na tubig. Nang pabalik ako sa kuwarto ko ay nakarinig ako ng kalabog. Hindi ko iyo pinansin hanggang malapit na ako sa kuwarto nila Daddy.

"Ohhh! Sige pa!"

Huminto ako dahil parang may narinig ako umuungol na babae.

"Uhm! Uhm! Ganito ba!"

"Boses iyon ni Daddy."

Halos pigilan ko ang hininga ko habang naglalakad ako papunta sa silid nila Daddy. Mauuna ang silid nila bago ang silid ko.

"Ohhh! Alfredo! Ang sarap!"

Dahan-dahan kong hinawi ang bukas na pinto ng silid ni Daddy. At kahit patay ang ilaw nila at may dim-light naman ito upang magkaroon ng kaunting liwanag ang silid nila.

"Uhm! Uhm! Uhm! Sagad na sagad na 'yan! Ahhhh!"

"Ohhh! Alfredo!"

Tinakpan ko ang bibig ko nang makita ko si Daddy na nakikipagtalik sa ibang babae. Nakatuwad ang babae habang binabayo siya ni Daddy. Tumulo ang luha ko nang makita ko ang kababuyan ginagawa nila sa loob ng mamahay namin.

Ang kapal ng mukha nila sa loob ng kuwarto nila Mommy sila gumawa ng kababuyan!"

Gusto ko silang lapitan at magalit kay Daddy at kaladkarin namin ang babae. Gusto kong ipagtanggol si Mommy pero imbes na gawin ko iyon ay nang madali akong pumasok sa kuwarto ko at doon ako humagulgol ng iyak. Dalawang linggo pa lang namatay si Mommy pero si Daddy ay nagpapakasaya sa kandungan ng iba. Ang akala ko pa naman ay masyado niyang dinamdam ang pagkawala ni Mommy. Iniisip ko pa naman na malungkot siya, iyon pala ay may iba na agad siyang pinalit kay Mommy. Nakaramdam ako ng awa para sa Mommy ko dahil ang bilis siyang palitan ni Daddy. Hindi man lang hinintay na maka-isang taon siya o kahit forty days man lang. Nakaramdam ako ng galit kay Daddy at pandidiri sa ginawa niya.