CHAPTER 11

2114 Words

AMELIA'S POV: BINUGA ko ang usok ng sigarilyo habang pinagmamasdan ko ang bandage ko sa kabilang braso. "Ang sarap pagmasdan ang bunga ng aming tagumpay." Hindi ko alintana ang sakit nito dahil mas natutuwa akong malaman na nagkaroon sa akin ng utang na loob si Laura. "Boba ka talaga! Laura! Mamatay ka na hindi mo alam kung sino ang kaaway mo." Nagpakawala ako ng usok sa harapan ng salamin saka pinatay ko ito sa ashtray bago ako lumabas ng kuwarto ko. Dadalawin ko si Laura. Gusto kong makita kung paano siya magpasalamat sa akin. "Laura!" Pasimple kong dinikit ang vicks na nasa kamay ko para umiyak ako. Nilagay ko ito kanina bago ako pumasok ng ward. Shit! Ang hapdi sa mata. Bukod sa luha ay namula rin ang mata ko dahil sa vicks na nilagay ko. Walang kaalam-alam si Laura na gusto

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD