CHAPTER 22

2254 Words

"AKALAIN mo natatakot ka sa sarili mong multo." Ngumiti ako habang nakatingin kay Amelia na walang malay. "Ilabas n'yo siya rito," utos ko sa mga binayaran ko para takutin si Amelia. Walang kaalam-alam si Amelia na binabantayan ang bawat kilos nila simula kahapon. Nakagawa tuloy kami ng plano para takutin siya. Nagpalit ako ng damit at lumabas ng cubicle. Paglabas ko ay lumapit sa akin si Timothy. Seryoso ang tingin niya sa akin. "Bakit ka bumalik sa lugar na 'to baka may makakita sa iyo?" Tiningnan niya ang mga tauhan ko na tinitiklop ang carpert na may illusion na running blood. Hindi ito napansin ni Amelia dahil sa takot niya. Sinuot ko ang eyeglasses, black jacket at naglakad palabas ng bar na 'iyon. Sinundan naman ako ni Timothy hanggang sa loob ng kotse. "Hintayin mo magising

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD