บทที่ 4
1108 Words
นิลนารายกมือปาดน้ำตาให้เหือดแห้ง ทว่ายังคงเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาขณะขอความเห็นใจและขอความช่วยเหลือจากน้องสาว
“นาราจำตอนที่พี่ไปเรียนต่อโทในอิตาลีได้ไหมจ้ะ”
“ค่ะ นาราจำได้ค่ะ พี่เพิร์ลเพิ่งกลับมาจากอิตาลีได้ไม่ถึงปี แต่ว่ามันเกี่ยวอะไรกับที่พี่เพิร์ล เอ่อ...ทะ...ท้องล่ะคะ”
ในท้ายประโยคนาราภัทรเอ่ยถามไม่เต็มเสียงนัก เพราะเกรงว่าคำถามของเธอจะทำให้พี่สาวโกรธเคืองและกระทบกระเทือนจิตใจได้
นิลนาราสูดสะอื้นเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยพูดต่อด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ เช่นเคย
“ตอนเรียนอยู่ที่อิตาลี มีผู้ชายคนหนึ่งมาตามตื้อพี่ คอยตอแยพี่ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น”
“พี่เพิร์ลไม่ได้รักเขาหรือคะ”
“ไม่จ้ะ พี่ไม่เคยรักเขา แต่เขารักพี่มาก คอยตามตื้อเช้าเย็น จะพาพี่ออกไปกินข้าว ไปดูหนังให้ได้ พี่ไม่อยากไปไหนมาไหนกับเขา จึงต้องพยายามหลบหน้า บางวันเขาก็มาเฝ้าถึงหอพัก ทำให้พี่ต้องอดข้าวเพราะออกจากหอพักไม่ได้”
“แบบนี้เขาไม่เรียกว่าหลงรักแล้วค่ะ เขาเรียกว่าคลั่งรักมากกว่า”
นาราภัทรตำหนิผู้ชายคนที่เธอไม่เคยเห็นหน้า ไม่แม้แต่รู้จักชื่อของอีกฝ่ายด้วยซ้ำไป
นิลนาราพยักหน้า ตีหน้าเศร้า ขณะบอกน้องสาวต่อ “พี่ไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะคลั่งพี่มาก พอมาหลังๆ เริ่มหนักกว่าเดิม เขาส่งลูกน้องคอยติดตามความเคลื่อนไหวของ
พี่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ถ้าเห็นพี่เดินกับผู้ชายคนไหน เขาก็จะทำร้ายผู้ชายคนนั้นทันที”
“ป่าเถื่อนที่สุด ทำไมเขาต้องหึงหวงพี่เพิร์ลมากถึงเพียงนี้ ทั้งๆ ที่พี่เพิร์ลไม่ได้เป็นแฟนกับเขาสักหน่อย”
นาราภัทรต่อว่าด้วยความโมโห ขณะเดียวกันก็นึกภาพของผู้ชายคนนี้อยู่ในใจว่าจะต้องมีหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวถึงไม่มีคนรัก จนต้องมาตามตื้อขอความรักจากพี่สาวของเธอ
“ใช่แล้วนารา ริคคาร์โด้เป็นผู้ชายที่น่ากลัว และมีอำนาจมาก” นิลนาราเพิ่มความเกลียดชังที่มีต่อผู้ชายคนนี้ให้กับนาราภัทรมากกว่าเดิม
“อ้อ...ชื่อริคคาร์โด้”
นาราภัทรพยักหน้างึกๆ เรียกชื่อหนุ่มอัซซูรี (Azzurri) ด้วยน้ำเสียงเกลียดชังอย่างเต็มที่ และไม่ใช่แค่น้ำเสียงเท่านั้นที่เอ่ยเรียกอย่างจงชัง ดวงตากลมโตยังเผยความเกลียดชังให้เห็นอีกด้วย
“พอถูกตามตื้อมากๆ พี่เพิร์ลทำยังไงคะเพื่อกันเขาออกไปจากชีวิตของพี่เพิร์ล”
“ริคคาร์โด้ขอหมั้นกับพี่ และพี่ก็รับหมั้นเขาจ้ะ นารา”
“ห๊า!” คำตอบของพี่สาว ทำเอานาราภัทรต้องร้องเสียงหลง รีบเอ่ยถามซ้ำราวกับได้ยินไม่ชัด
“พี่เพิร์ลหมั้นกับนายริคคาร์โด้?”
“ใช่จ้ะนารา พี่รับหมั้นกับริคคาร์โด้”
“โอ๊ย...อะไรกันคะ นารางงไปหมดแล้ว เมื่อสักครู่พี่เพิร์ลพูดเองนี่คะว่าไม่ชอบหมอนั่น แล้วจู่ๆ ทำไมถึงบอกกับนาราว่ารับหมั้นกับเขาล่ะคะ” นาราภัทรงุนงงยิ่งกว่าไก่ตาแตก
นิลนาราตีหน้าเศร้าๆ ยกมือปาดน้ำตา ต่อว่าตัวเองที่แสนโง่เขลากับการตัด
สินใจทำเช่นนั้น
“พี่รำคาญที่ริคคาร์โด้คอยตามตื้อตลอดเวลา พี่เลยขอคุยกับเขาตรงๆ เขาเสนอเงื่อนไขว่าถ้ายอมไปกับกินข้าวกับเขาแค่วันละมื้อ และยอมรับหมั้น เขาจะเลิกส่งคนคอยติดตาม และจะมาหาแค่วันละครั้งตอนมารับพี่ไปกินข้าวด้วยกันเท่านั้น พี่จึงตอบตกลงรับหมั้นกับเขา เพราะมันทำให้พี่มีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง และพี่คิดว่าอีกไม่เกินเดือนสองเดือน ริคคาร์โด้คงเลิกคลั่งในตัวพี่ พอพี่เรียนจบและกลับประเทศไทย เราก็คงจบกันแค่นั้น ไม่มีปัญหาอะไร แต่...แต่...”
พอพูดถึงตอนท้าย จู่ๆ น้ำเสียงก็ขาดหายไป นิลนาราก็สั่งให้น้ำตาร่วงเผาะเป็นเตาเผา สะอึกสะอื้นร้องไห้เสียงดัง ทำเอาผู้เป็นน้องสาวต้องตกใจ รีบเอ่ยถามเสียงร้อนรน
“เกิดอะไรขึ้นคะ นายริคคาร์โด้ทำร้ายพี่เพิร์ลหรือคะ บอกนารามาเร็วๆ สิ”
“ก็ไม่เชิงทำร้ายหรอกนารา” นิลนาราแบ่งรับแบ่งสู้ พลางเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาให้น้องสาวฟัง
“พี่กลับมาเมืองไทยเกือบปีแล้ว พี่คิดว่าป่านนี้ริคคาร์โด้คงมีผู้หญิงคนใหม่ คงแต่งงานมีลูกเป็นพรวน และก็ลืมเรื่องที่หมั้นกับพี่แล้ว แต่...ริคคาร์โด้ยังจำเรื่องการหมั้นได้เป็นอย่างดี เขาโทร.มาหาพี่เมื่อสองวันก่อน เตือนให้กลับไปอิตาลีเพื่อเป็นเมียน้อยของเขา...”
“เมียน้อย!” นาราภัทรเบิกตาโตเป็นไข่ห่าน พร้อมกับตะโกนเสียงดังลั่น “หมาย
ความว่านายริคคาโด้ร์มีเมียอยู่แล้ว”
“ใช่จ้ะนารา เขามีเมียมีลูกแล้ว แต่ยังต้องการให้พี่ไปเป็นเมียน้อยของเขาอีก”
“เลวที่สุด” นาราภัทรด่าออกมาอย่างเหลืออด
“พี่ปฏิเสธไป แต่เขาขู่ว่าถ้าไม่ไปอิตาลี เขาจะตามมาลากตัวถึงเมืองไทย แล้วตอนนี้พี่กำลังตั้งท้องอยู่ด้วย คงทำตามที่เขาต้องการไม่ได้ พี่ไม่น่ารับหมั้นริคคาร์โด้เลย พี่หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ”
หยาดน้ำตาอุ่นไหลเป็นทางยาวหลังจากเจ้าตัวพูดจบ แถมยังสะอื้นฮักจนตัวสั่นโยน นาราภัทรเห็นเช่นนั้นก็รีบเข้าไปสวมกอดพี่สาวไว้แน่น
“พี่เพิร์ล อย่าร้องไห้เลยนะคะ เราแก้ไขเรื่องการหมั้นไม่ได้แล้ว เรามาช่วยกันหาวิธีแก้ไขปัญหาที่กำลังจะตามมาดีกว่านะคะ”
นาราภัทรปลอบพี่สาว ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าคำพูดของตัวเองกำลังเป็นไปตามเกมส์ซึ่งผู้เป็นพี่ได้วางหมากมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว
“นาราคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยพี่ได้ นาราต้องช่วยพี่นะ ไม่เช่นนั้น พี่กับลูกในท้องจะต้องถูกฆ่าตายแน่นอน นาราคงไม่ปล่อยให้พี่กับหลานแท้ๆ ของนาราต้องถูกฆ่าตายก่อนจะมีโอกาสได้ลืมตาดูโลกนะ”
นิลนาราขอร้องระคนวิงวอนน้องสาวผ่านทั้งถ้อยคำและแววตาที่นองไปด้วยหยาดน้ำตาใส
- Writer
