Mula byahe pauwi hanggang makarating kami dito sa ancestral house ng lolo't lola niya ay hindi nagsalita si Treece. Nakatutok lamang ang mga mata nito sa kalsada at galit na pinaharurot ang sasakyan. Wala akong nagawa kundi mapakapit sa seatbelt sa bilis ng pagmamaneho nito. Sa bawat sulyap ko rito ay tanging ang mga nagkikislutan nitong ugat sa braso at kamay na mahigpit ang pagkakakapit sa manibela ang pumansin sa'kin.
"Get inside and go to the room."
Pukaw nito nang hindi ako kumilos papasok ng bahay kahit na iniawang na nito ng malaki ang pinto. Halata ang diin sa bawat salitang binitiwan nito. Muli ay bumudha ang takot sa dibdib ko. Minsan na itong naging marahas sa akin noong mga panahong kararating ko palang sa mansyon nila. Natatakot ako sa maaari nitong gawin dahil sa nakikita k
