Natataranta kong isinara ang laptop nang marinig kong bumukas ang pinto ng kuwarto.
"T-Treece...napaaga ka yata ng uwi?" kandautal kong bungad sa lalaki.
"I can go home whenever I want to. You look shock."
Namutla ako sa puna nito.
Lalo pang naghurumintado ang dibdib ko ng bahagya itong lumapit sa akin.
"A-Ano...ipagluluto sana kita, k-kaso nauna ka ng umuwi."
Laking pasasalamat ko at agad gumana ang nilulumot ko na yatang utak.
Bukod sa kaba dahil sa muntikan kong pagkakahuli ay nakakatuliro rin ng katawang lupa ang presensya ng lalaking ito. Mukha siyang makasalanang santo sa suot niyang puting amerikana at kulay pilak na slacks. Hanggang ngayon talaga hindi pa rin ako nasasanay makasalamuha ang ganito kaguwapong nilalang.
"Then cook. I'm hungry by the way."
Walang gana nitong
