ดาเรียนั้นแท้จริงแล้วเป็นเด็กกำพร้าที่บิดามารดาไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอเกิดมา พอเธอลืมตาดูโลกได้ไม่เท่าไรก็ถูกทอดทิ้งไว้ในสถานสงเคราะห์ทันที ต่อมาเธอได้รับการอุปถัมภ์โดยครอบครัวเศรษฐีใจบุญในรัสเซีย และได้เรียนโรงเรียนเดียวกันกับอันเดรมาตั้งแต่ยังเด็ก
“สวัสดีค่ะอันเดร ดีใจที่ได้เจอคุณนะ” ร่างเย้ายวนในชุดเดรสสั้นสีแดงเข้มตรงเข้ามากอดแขนของชายหนุ่มทันที ทรวงอกนิ่มที่อยู่ใต้เนื้อผ้ากำมะหยี่แนบชิดอยู่กับแขนของเขา
ดาเรียสวย… ตรงนี้อันเดรไม่ปฏิเสธ แต่เมื่อเขาขีดเส้นแล้วว่าเธอคือเพื่อนสนิทจึงไม่อยากให้เกิดการกระทำใดที่ชวนให้เข้าใจผิดมากนัก
“สวัสดีครับดาเรีย” เขาเอ่ยสั้น ๆ แล้วแกะมือเธอออกจากแขนอย่างสุภาพ พลางขยับร่างกายออกมาเพื่อรักษาระยะห่าง ดาเรียเข้าใจภาษากายนั้นดีเพราะเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน เมื่อครู่เธอเพียงแค่ดีใจมากไปหน่อยจึงแสดงท่าทางใกล้ชิดเกินไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาไม่ชอบ ทว่าเธอคิดถึงเขายิ่
