ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาสี่ปีที่รู้จักและถึงขั้นแต่งงานกันมันทำให้วีธรารู้ว่า เธอไม่เคยรู้จักณัฐวรรธณ์จริงๆเลย เขาซ่อนตัวตนที่แท้จริงเอาไว้ และวีธราก็ไม่รู้ว่าตัวตนจริงๆของเขาเป็นแบบไหนกันแน่
ยามเขาร้าย เขาก็ร้ายเหมือนซาตาน ยามเขาดีเขาก็ดีราวเทพบุตร ยามเย็นชา ก็เย็นชาดั่งน้ำแข็ง เวลาเจ้าชู้ก็แพรวพราวเหมือนหมาจิ้งจอก
'ณัฐวรรธณ์ ความจริงแล้วคุณเป็นคนแบบไหนกันแน่'
ในสมองได้แต่เฝ้าครุ่นคิดตั้งคำถามนี้วนไปทั้งวัน ตั้งแต่เมื่อคืนและเมื่อวานที่เขาหายป่วย เขาก็เปลี่ยนไปเป็นอีกคน ดูเคร่งขรึมสีหน้าเย็นชา ไม่ค่อยพูดค่อยจา เช้านี้ก็ออกไปทำงานตั้งแต่เช้าตรู่โดยที่ไม่ได้รอทานข้าวเช้าด้วยกัน ทำเอาวีธรางงไปหมดกับอารมณ์ขึ้นๆลงๆของณัฐวรรธณ์
"สวัสดีครับ"
วีธราหันไปตามเสียง เธอนั่งเหม่อจนไม่เห็นว่ามีชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งขยับเก้าอี้มานั่งข้างๆ หลังจากที่ปลีกตัวออกมาจากร้านของตัวเองและมานั่งจุมปุ๊กอยู่ในร
