เช้าวันต่อมา
เสียงลมหายใจสม่ำเสมอของคนบางคนนอนอยู่ข้างๆ วีธราถึงกับลุกพรวดตื่นขึ้นมา เพราะเมื่อคืนเธอเข้าใจว่าเขาไม่กลับบ้าน แต่สภาพของเขาที่สวมชุดนอนพร้อม ลมหายใจก็ไม่มีกลิ่นแอลกอฮอล์เหมือนทุกๆครั้ง และทุกๆครั้งถ้าเลยเวลาห้าทุ่มไปแล้วเขาจะกลับเช้าทีเดียว แปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ทำได้เพียงเท่านั้น
สิ่งที่เห็นในรูปเมื่อคืนณัฐวรรธณ์ก็อยู่กับคนอื่นอยู่ดี อีกทั้งรอบนี้เพื่อนของเธอเป็นคนส่งรูปมาให้ไม่ใช่คนอื่นไกล คิดได้ดังนั้นวีธราก็สะบัดหน้าหนีไปทางอื่นรู้สึกชิงชังเขาขึ้นมาทันที ร่างระหงทำท่าจะก้าวลงจากเตียง
เหงนมองนาฬิกาตอนนี้ก็เกือบจะเก้าโมงแล้ว แม้ไม่ได้รีบจะไปไหนก็ไม่อยากนอนร่วมเตียงกับเขาเท่าไหร่
"อุ้ย!"
วงแขนแข็งแรงตวัดเข้ามาโอบเอวคอดไว้พร้อมกับลากเข้าไปในวงแขนซุกตัวใต้ผ้าห่ม
"จะรีบลุกไปไหน?"
เสียงทุ้มต่ำเหมือนคนคอแห้งเอ่ยขึ้นในขณะที่เปลือกตายังคงปิดอยู่ ทำเหมือนหลับแต่ตื่นนานแล้ว
'เจ
