รถเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้าน แต่ทว่า ณัฐวรรธณ์เหมือนจะไปต่อ หลังจากที่เขาดูเงียบๆและดูใจเย็นขึ้น วีธราก็อยากลองพูดจาดีๆกับเขาดู
"คุณจะไปไหน ไหนว่าวันนี้คุณจะพาวีวี่ไปดินเนอร์"
"ผมเปลี่ยนใจแล้ว คุณแม่มีธุระจะคุยกับผม ผมต้องรีบไป"
ตอบเสียงห้วนไม่มองหน้าไม่สบตา เย็นชาแบบขั้นสุด
"คุณโกรธวีวี่เหรอคะ?"
ถามกลับไปเสียงนิ่งแต่ภายในใจมันสั่นไหวไปหมด มือเล็กกำหมัดแน่นเกรงว่าเขาจะเอ่ยคำขอหย่าออกมาแล้วเธอจะตอบตกลง เพราะความอดทนของเธอมันใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้วเหมือนกัน
"ผมไม่มีอะไรที่จะคุยกับคุณตอนนี้"
"ระหว่างเรา จะไม่มีโอกาสเป็นอย่างที่ผ่านมาเมื่อสองวันก่อนจริงๆเหรอคะ?"
วีธราพยายามยื้ออย่างถึงที่สุด อย่างน้อยตอนที่ไม่เข้าใจกันแบบนี้ก็ควรจะพูดคุยให้เข้าใจกัน สองวันมานี้เขาทำดีกับเธอมากมากจนวีธราไม่อยากจะเสียเขาในเวอร์ชั่นนั้นไป
"ผมไม่รู้"
วีธราอึ้งไปกับคำตอบของเขา ณัฐวรรธณ์ตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นอี
