ดวงใจคิมหันต์

นายแบบ

ลงรถได้ก็รีบเดินเข้าไปในสตูดิโอ เพราะใบหน้าได้รูปดูหล่อเหลา เขาจึงถูกเหมาว่าเป็นนายแบบ คิมหันต์เดินตามเจ้าหน้าที่ของสตูดิโอเข้าไปด้านใน แบบไม่ยอมแก้ความเข้าใจผิด อยากคิดแบบนั้นก็เชิญ ขอแค่มันช่วยทำให้เขาได้เจอยี่หวาก็พอ

“นายแบบมาแล้วจ้า”

สตาฟที่เดินนำคิมหันต์เข้ามาในสตูดิโอ ตะโกนลั่น เรียกให้ทุกคนที่อยู่ในนั้นหันไปมอง เจ้าของงานทำหน้าแปลกใจ เพราะเขาคนนั้นไม่ใช่นายแบบที่ติดต่อไว้ แต่ยังไงก็ดีกว่ารอพ่อนายแบบนั้น ที่ปานนี้ยังไม่มานั่นแหละ

“ไปเตรียมตัวเลยค่ะ”

“แต่พี่อิงคะ นั่นไม่ใช่คุณก้อง?” ยี่หวาที่กำลังนั่งให้พนักงานนวดข้อเท้าอยู่ร้องทักขึ้น มองใบหน้าที่ดูแปลกตาของคุณคิมเงียบๆ เขาจะตัดผมโกนหนวดออกทำไมก็ไม่รู้ แบบนี้คนก็รู้หมดสิ ว่าเขามีใบหน้าหล่อเหลาแค่ไหน

“ใครก็ได้แล้วตอนนี้ น้องหวาล่ะ ไหวไหม” เจ้าของงานถามด้วยความเป็นห่วง อุบัติเหตุในกองถ่ายเกิดขึ้นได้เสมอ แต่เหมือนว่าครั้งนี้จะไม่ใช่อุบัติเหตุเสียทั้งหมด แต่แปลกใจนิดหน่อยที่ยี่หวายอมอยู่เงียบๆ ทั้งที่โดนนางแบบรุ่นพี่อย่างพิมลดา แกล้งชนจนล้มขาแพลง

“ไหวค่ะ ขอโทษนะคะพี่อิง ที่หวาทำให้งานล้าช้าขึ้น” ยี่หวาพูดด้วยใบหน้ารู้สึกผิด มองทุกคนอย่างขอโทษ ที่ต้องมานั่งรอเธอหายจากอาการบาดเจ็บ

“โอ้ย! ถ้าจะโทษไปโทษคนที่ไม่ระวังดีกว่าค่ะ ทางก็กว้าง”

อิงฟ้าพูดเสียงดังให้พิมลดาที่นั่งตีหน้าใสซื่ออยู่ตรงนั้นได้ยินด้วย เพราะอยู่วงการมานาน จึงดูสันดานคนออก ยี่หวาที่ดูร้ายๆ คงไม่ร้ายเท่ายัยพิมลดาที่ร้ายกว่า

“ก็น้องเขาเหม่อนี่คะ พิมก็ขอโทษไปแล้วด้วย”

“ช่างเถอะค่ะพี่อิง นายแบบออกมาแล้ว เราถ่ายต่อเลยนะคะ” ยี่หวาเดินกะเผลกไปหาคิมหันต์ที่ถูกจับไปนั่งรอในฉาก พยายามเดินให้ดีที่สุดแล้ว แต่ก็ยังเดินกะเผลกอยู่ดี

คิมหันต์เก็บซ่อนความห่วงใยไว้ในใจเงียบๆ อยากเดินไปอุ้มเธอมาวางข้างๆ แต่ติดตรงที่เขาต้องนั่งให้ช่างแต่งหน้าอยู่นี่สิ สายตาคู่คมมองคนที่นั่งยิ้มระรื่นอยู่หลังกล้องอย่างคาดโทษ เขาได้ยินหมดแล้ว ว่าเธอเป็นต้นเหตุทำให้ยี่หวาเป็นแบบนี้

“น้องหวา! ถ้าไม่ไหวจะนั่งก็ได้นะคะ” อิงฟ้าพูดด้วยความเป็นห่วง โชคดีที่การถ่ายครั้งนี้ มีฉากเป็นโซฟา แม้จะผิดพลาดเรื่องท่าโพสต์ไปหน่อย แต่รูปลักษณ์ของนายแบบน่าจะเหมาะกับการขึ้นคร่อมนางแบบมากกว่า

“เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ”

ยี่หวานั่งลงบนโซฟาช้าๆ ตามที่พี่ๆเขาเคยทำท่าท่างให้ดูก่อนหน้านั้น ปกติเธอต้องอยู่ด้านบน ในขณะที่นายแบบนอนอยู่ข้างล่าง แต่ตอนนี้เธอต้องนอนราบอยู่ด้านล่าง ในขณะที่นายแบบยืนเอ๋อ!

“คุณคิมต้องขึ้นมาคร่อมทับตัวหวาค่ะ เอาขามาวางตรงนี้ มือวางตรงนี้ แล้วหันไปมองกล้องค่ะ”

ทุกอย่างเป็นไปตามอัตโนมัติ ยี่หวาเอื้อมไปจับมือหนาดึงมาใกล้ตัว จัดท่าทางให้เหมือนที่พี่ๆเขาทำให้ดู จากนั้นก็จับปลายคางคนที่คร่อมทับอยู่บนตัว ให้หันหน้าไปมองกล้อง ยี่หวาเองก็จัดสีหน้าท่าทางของตัวเองเงียบๆ หันหน้าไปมองกล้อง โดยที่ไม่รู้เลยว่าอีกคนไม่ยอมทำตามซะแล้ว

คิมหันต์ไม่สนใจอะไรหรอก เพราะความสนใจของเขามีแค่เธอ เขาไม่ใช่นายแบบจริงๆสักหน่อย ทำไมต้องทำตามด้วย แค่อยากมาเจอเธอ อยากมาง้อ อยากมาบอกว่าเขาขอโทษที่พูดไม่ดีในวันนั้น

“นายแบบค่ะ น้องไม่ใช่อาหาร จะมองแบบนั้นไม่ได้ค่ะ”

แม้ทุกอย่างจะออกมาดีหมด ทั้งท่าทางรวมทั้งสีหน้าของนายแบบ แต่นายแบบไม่ยอมเปลี่ยนท่าโพสต์จนอิงฟ้าต้องแซว ก็หวานแว๋วตามคอนเซ็ปท์คู่รักอยู่หรอกนะ แต่มันหวานเกินไป จนคนในกองอิจฉาตาร้อนกันหมด

“ขอโทษค่ะพี่อิง คือพี่เขาไม่ค่อยเป็นงาน”

ยี่หวารับหน้าแทนคิมหันต์ เธออยากรีบถ่ายให้จบ เพราะขาเริ่มปวดจนทนไม่ไหวแล้ว ไม่รู้จะปั้นหน้าต่อยังไง กลัวว่าจะแสดงสีหน้าไม่ดีออกไปตอนถ่ายแบบ

“ต้องทำอะไรบ้าง” คิมหันต์ถามเสียงเบา เขาเองก็อยากรีบทำทุกอย่างให้จบ เพราะเป็นห่วงคนที่สีหน้าสู้ไม่ดีนัก

ยี่หวาอธิบายท่าทางอย่างละเอียด ด้วยถ้อยคำง่ายๆให้คิมหันต์เข้าใจในเวลาอันรวดเร็ว ใบหน้าคมพยักขึ้นลงอย่างเข้าใจ จัดท่าทางตามที่เธออธิบายด้วยตัวเอง

ยี่หวาปล่อยให้คนตัวสูงจับทำท่าโพสต์แบบต่างๆอย่างไม่อิดออด คนในกองต่างมองทั้งคู่ด้วยความขวยเขิน ไม่ใช่แค่ท่าทางที่ดูวาบหวิวชวนให้ใจสั่น สายตาสองคู่นั้นที่มองกัน ก็สื่อความหมายไม่ต่างจากท่าทางนั้นเลยสักนิด บางคนแอบซี๊ดปาก เมื่อเห็นท่าแซ่บๆที่ทั้งสองคนกำลังทำค้างอยู่

“โอเคค่ะ พี่ว่าเท่านี้น่าจะพอแล้ว”

อิงฟ้าเป็นคนดูแลทุกอย่างในการถ่ายทำเอง ทุกอย่างจึงขึ้นอยู่กับเธอทั้งหมด เธอชอบภาพเซ็ตนี้มาก มันดูเป็นธรรมชาติ เหมือนทั้งสองคนเป็นคนรักกันตามคอนเซ็ปท์จริงๆ แม้ภาพจะดูหวาน แต่แอบซ่อนความเซ็กซี่และความต้องการผ่านทางสายตา ถ้าภาพเซ็ตนี้ออกมา นิตยสารของเธอต้องขายดิบขายดีแน่

“พี่จะเอาภาพยี่หวาขึ้นปกหลักนะ”

อิงฟ้าคำนวณทุกอย่างเสร็จก็รีบแจ้งนางแบบนายแบบทั้งหมดที่กำลังเดินไปเตรียมตัวกลับทันที พิมลดาที่ได้เป็นนางแบบหลักไม่พอใจมาก ที่อยู่ดีๆยัยยี่หวาก็ชุบมือเปิบแย่งงานของเธอไป

“ได้ไงคะ พี่ติดต่อพิมมาเป็นนางแบบขึ้นปกนะ”

“พี่เปลี่ยนใจแล้ว พี่มีสิทธิ์เลือกงานที่มีคุณภาพออกขาย พิมว่างั้นไหมคะ”

อิงฟ้าไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งสิน ถ้าเอางานของพิมลดาขึ้นปกทั้งที่เธอทำแบบส่งๆ นิตยสารของเธอขายไม่ออกแน่ ไม่รู้ว่าพนักงานฝ่ายจัดหา ไปขุดเอานางแบบคนนี้มาจากไหน เธอเห็นแล้วว่าพิมลทำงานยังไง บอกได้เลยว่าทำได้โคตรแย่

ยี่หวาไม่ได้สนใจบทสนทนาของอิงฟ้า ที่แจ้งเปลี่ยนงานของเธอกะทันหัน เธอกำลังสาละวนอยู่กับการเก็บของเตรียมกลับบ้าน สนใจอย่างอื่นมากไม่ได้ เดี๋ยวคิมหันต์โวยวายเธอจะแย่ เขาบอกก่อนที่จะถ่ายเสร็จ ว่าให้รีบไปเก็บของ ถ้าชักช้าลีลา เขาป่าวประกาศแน่ ว่าเธอเป็นเมียเขาแล้ว

“พี่อิงค่ะ หวาลากลับเลยนะคะ”ยี่หยายกมือขึ้นไหว้ ก้มหัวลงอย่างนอบน้อม ไม่ใช่แค่กับอิงฟ้า แต่ยี่หวาทำแบบนี้กับทุกคนในกองถ่าย เสร็จแล้วก็พยุงร่างตัวเอง เดินออกไปทันที

“เดี๋ยวสิ”คิมหันต์ที่เพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จก้าวขาวิ่งตามไปทันที แต่กลับถูกอิงฟ้ารั้งชายเสื้อไว้อย่างแรง จนเกือบหงายท้อง มองคนที่กล้าดึงเสื้อตัวเองจนหลุดรุ่ยด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เรียบเฉย เพราะไม่อยากให้กระทบถึงงานของยี่หวา