“ผมรักยี่หวา และผมหวังให้เธอเป็นภรรยาเพียงคนเดียว ทุกอย่างของผมมีไว้ให้แค่เธอ หวังว่าที่ผมพูด แม่จะเข้าใจนะครับ”
“คิมหันต์! อย่าลืมสิว่านังนั่นเป็นใคร ผู้หญิงแบบนั้นคิมก็เคยเจอมาแล้วนี่ กว่าคิมจะมาเป็นคิมอย่างทุกวันนี้ได้ รู้ไหมแม่ต้องเสียอะไรบ้าง”
“ผมไม่ลืมว่าผมผ่านอะไรมา แต่ยี่หวาไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น แม่เป็นคนบอกเอง ว่าให้ลืมอดีตแล้วเริ่มต้นใหม่ แต่แล้วทำไม ผมทำได้ แม่กลับทำไม่ได้ซะเอง กลับไปเถอะครับ ผมไม่อยากเจอใครอีก”
คิมหันต์เดินผ่านหน้าคนทั้งสองเข้าไปในบ้าน โดยมีพ่อเดินมาตบบ่าให้กำลังใจเบาๆ คิมหันต์มองท่านผ่านมาน้ำตา ก่อนจะรีบเดินหายเข้าไปในบ้าน ขังตัวเองอยู่ในห้องนอน พร้อมกับภาพใบหน้าเย็นชาและคำบอกเลิกของยี่หวา
“เลขหมายที่ท่านเรียก!”
ปึ่ง!
คิมหันต์โยนโทรศัพท์เข้าหากำแพงจนมันแตกละเอียด ไม่สนใจข้อมูลสำคัญข้างใน หลังจากต่อสายหายี่หวาแล้วไม่สามารถติดต่อเธอได้ เขาไม่รู้ว่าเธอจะ
