ตอนที่ 1 แสนดีไม่ใช่แสนเลว 5
832 Words
“พี่จะรู้เหรอใบไหนของแสนดี”
สส. หนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆ ถูกหยิกที่แขนแรงจนสะดุ้ง แสนดีฉลาดเป็นกรดยื่นมือเข้ามาหยิกเขาจากในแจ๊คเก๊ต จึงหลบพ้นสายตาเด็กๆ
ภาคย์เบิกตากว้าง เพราะหล่อนนิสัยแบบนี้ไง เขาถึงได้เป็นห่วงผู้ชายที่จะมาดูตัวและแต่งงานกับหล่อน ไม่น่าไหวหรอก เขาเองยังไม่รอดเลย!
ไปเล่าให้คนอื่นฟัง ใครจะเชื่อ ว่านักการเมืองหนุ่มวัยสามสิบเก้าปีกลัวเด็กสาวตัวกระเปี๊ยกเดียว มันเรื่องจริงที่เขากลัวแสนดี หล่อนเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยเกรงกลัวใคร แม้กระทั่งกับพ่อแท้ๆ ก็ไม่กลัว
“ไม่รู้ก็ถามสิ”
แสนดีอยากจะแถมอีกหนึ่งหยิก ให้เขาอยู่ดูแลเด็กๆ ก่อนไปยืนรอข้างสายพาน จนกระเป๋าของหล่อนไหลมาอยู่ในระยะสายตา แสนดีไม่ยกเองให้เหนื่อย แลหางตาไปด้านข้างสั่งให้ภาคย์เป็นคนไปยก
ภาคย์ขบฟันกึกๆ แต่เขายอมทำตาม มือเขาแตะที่หูกระเป๋าใบหนึ่ง ถูกแสนดีท้วงว่าไม่ใช่ ไปรอที่ใบถัดไปก็ยังไม่ใช่ ใบสาม ใบสี่ จนใบห้าภาคย์หมดความอดทน แต่แล้วแสนดีก็สั่งอีก ใบที่หกคือกระเป๋าของหล่อน
ภาคย์ปลงกับทุกอย่างในชีวิต ลากลงจากสายพานก่อนยกขึ้นรถเข็นคันเดียวกัน คิดในใจว่ากระเป๋าสีดำเข้ม เข้ากับนิสัยของหล่อนเหลือเกิน!
ลูกสาวฝาแฝดของภาคย์อยากเข้าห้องน้ำอีกครั้ง ภาคย์ขอให้แสนดีช่วยเข้าไปดูแลเด็กๆ เรียบร้อยแล้วเขาให้เงินลูกๆ ไปรอคิวสั่งเครื่องดื่มมาแบ่งแสนดี ใช้ช่วงสั้นๆ ที่ได้ยืนอยู่ด้วยกันสองคนเสนอตัวไปส่งที่บ้าน
“อย่าเข้าใจผิดว่าพี่ใจดีหรือคิดอะไรกับเธอนะ พ่อเธอฝากให้พี่ดูแล”
แสนดีเบะหน้า หัวเราะเยาะใส่
“ยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ จำเป็นด้วยเหรอที่ต้องร้อนตัว ถึงฉันจะมั่นใจในรูปร่างหน้าตาตัวเอง แต่ฉันก็ไม่ได้คิดว่าคนที่แต่งงานแล้วจะ เลว นอกใจเมียเหมือนพ่อฉันทุกคนหรอกนะ”
“ไม่เหน็บแนมคนอื่นสักคำได้ไหมแสนดี”
ภาคย์ไม่พอใจในตัวเด็กสาวมากขึ้นทุกวัน พยายามจะอบรมเพราะเห็นเป็นน้องสาว แต่ดูเหมือนว่าแสนดีจะกลายเป็นไม้แก่ดัดยาก สั่งสอนเท่าไหร่ ไม่น่าจะเข้าหูหล่อน
“ถึงลุงภพจะเคยนอกใจคุณหญิงแพร แต่เพราะการนอกใจครั้งนี้ไม่ใช่เหรอ แสนดีถึงมาเกิด แสนดีจะไม่ขอบคุณลุงภพก็ได้ แต่ไม่ควรจะเกลียดชังท่าน”
“ต้องสำนึกบุญคุณงั้นสิ? ได้ถามเขายัง เขาอยากมาเกิดไหม”
“พี่ไม่อยากทะเลาะกับเด็กพูดไม่เข้าหูคนอื่นอย่างเธอ”
“นับถือพ่อฉันเป็นไอดอล อยากจะเป็นเหมือนเขามากไม่ใช่เหรอ! ก็เป็นให้เหมือนเป๊ะๆ เลยนะ รีบมีเมียน้อยมาให้เมียหลวงของพี่อกแตกตาย แล้วในวันที่ลูกนอกสมรสอายุเท่าฉัน อย่าลืมถามด้วยล่ะ เขาอยากเกิดมาไหม จะได้เลิกสงสัยชีวิตฉัน เลิกถามสักทีว่าทำไมฉันถึงเกลียดชังพ่อตัวเอง!”
“เสียใจด้วยนะ ที่มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น เพราะพี่กับวิเวียนเราแยกกันอยู่ตั้งแต่น้องพิมพ์กับน้องพลอยอายุสองขวบ เหลือแค่เซ็นใบหย่าให้ถูกต้องแค่นั้น น่าเสียดาย ถ้าพี่เจ้าชู้สักนิด พี่คงจะมีเมียน้อย มีลูกอีกคน เลี้ยงให้เขาโตแล้วมาย้อนถามเขา ในคำถามเดียวกับที่แสนดีอยากฟังคำตอบ!”
หน้าแสนดีแสบร้อน
“เหรอ งั้นดีใจด้วยนะ ที่เด็กๆ จะไม่มีโอกาสได้สัมผัสถึงความรู้สึกเกลียดชังน้องที่เกิดจากเมียน้อยของพ่อเข้าไส้!”
“ถ้าวันไหนพี่อยากมีเมียน้อยขึ้นมา จะนึกถึงเธอคนแรกแล้วกัน!” ภาคย์พูดไล่หลังแสนดี ที่ยกกระเป๋าลงจากรถเข็นเตรียมเดินหนีไปง่ายๆ
ประโยคนั้นส่งเสียงจี๊ดเข้ามาถึงแก้วหูจนหล่อนทนฟังไม่ไหว ต้องหันหน้ากลับมาตอบโต้ “โทษทีนะ แต่นักการเมืองขยะ ไม่ใช่สเปกฉัน”
แสนดีตอกหน้าได้เจ็บแสบจนภาคย์ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมา
ภาคย์หายใจไม่ทั่วท้องอยากจะเป็นลมทุกครั้งที่ปะทะฝีปากกับเด็กแสบ เขาเลือกไม่ได้ ว่าควรเจ็บปวดกับคำว่านักการเมืองขยะ หรือหล่อนหาว่าผู้ชายรูปร่างหน้าตาโพรไฟล์ดีอย่างเขาไม่ใช่สเปกของหล่อน
ไม่กี่นาทีให้หลังเด็กๆ วิ่งกลับมา ในมือถือถุงกระดาษบรรจุเครื่องดื่มจำนวนสี่แก้ว มีกาแฟของคุณพ่อกับน้ำผลไม้ของหนูพิมพ์ หนูพลอย และพี่แสนดี แต่พี่แสนดีกลับไปก่อนโดยไม่อยู่รอรับน้ำและบอกลาเด็กๆ
- Writer
