Chasing Chase [COMPLETED]

I don't deserve it...

"Magpahinga ka muna shane" it was Sam. Nandito kami sa funeral home ngayon kasalukuyang inaayos ang burol ni papa

"No, I can't" my tears starts to fall again

"Please, kahit ilang oras lang shane. Magpahinga ka muna sandali, kami muna ang bahala dito" pilit ni Sam na kakikitaan ng pag-aalala

"Tama si Sam, magpahinga ko muna sandali. Ilang araw ka ng walang pahinga shane. Sige na, wag kang mag-alala pagbalik mo mamaya maayos din ang lahat. Please?" I turn to see Mellie

"O-okay" may punto din naman sila. I'll take this time to change clothes too.

Umuwi ako sa condo ni Chase, at mas naramdaman ko na mag-isa ako. I sat on the couch, niyakap ko ang sarili ko at hinayaan na lumandas ang lahat ng emosyon na matagal ko ng pinipigilan.

"Laurice Shane, wake up. Bakit dito ka natutulog?" narinig ko ang boses ni Chase

"Sorry, di ko namalayan" agad akong umupo at inayos ang sarili ko

"Magpahinga ka muna sa kwarto, Russel called me. Happy birthday shane and ummm I-i'm sorry for your loss" he said plainly

"T-thanks" hindi ko alam pero parang hinaplos ang puso ko. Naalala niya ang birthday ko

"Magpahinga ka na, gigisingin na lang kita mamaya upang makabalik ka na doon" sabi niya

Tumango lang ako at dumeretso na rin sa kwarto. Once again, emptiness filled my heart. Gustuhin ko man pero matapos ng pagkaidlip ko kanina ay di na ako nakatulog pang muli. I decided to take a bath baka sakaling gumaan ang aking pakiramdam, I can't believe Dad died on the day of my birthday. I wish I could just go with him and be with mom.

"Oh-uh! Where's my robe?" Nasapo ko ang aking ulo ng di ko mahagilap ang aking roba, tuwalya lamang ang dala ko.

"For petes sake, lalabas ako ng nakatapis lang nang maikling tuwalya?"

I immediately wrapped it around my body, and decided to go out. Nang palabas ako ng banyo ay pinupunasan ko ang butil ng tubig na tumutulo mula sa ulo ko ng biglang natanggal ang tuwalya na nakabalot sa akin, sinubukan ko itong hablutin ngunit natulala ako ng makita si Chase na kumukuha ng beer sa ref.

Nakita ko ang biglang pagkatutulala niya habang nakatitig sa akin, halos makalimutan ko na I am totally naked in front of Chase.

"S-sorry..." tanging nasabi ko at dali-daling pinulot ang tuwalya sa sahig. Nakakahiya...

"Are you seducing me?" tumikhim sya at binuksan ang beer. Nakita ko ang pag ngisi niya

"Kapal mo!" Sabi ko at nilagpasan siya

Pagkasara ko ng pinto at napasandal ako sa pinto, nakakahiya ka Laurice Shane.

Kinuha ko ang puting long sleeve at pagkatapos tinupi ito hanggang siko, I pared it with a black skinny jeans and nude flat shoes. Inaayos ko ang sarili ko sa tokador ng makarinig ako ng katok. Tumayo ako at dumungaw sa pinto

"Mellie called, dadaanan ka sana nila dito papunta sa burol ng papa mo pero sabi ko ako na ang maghahatid sayo" his breath smells beer pero bakit parang nakakaliyo ang amoy nito

"Uh...okay lang naman ako Chase, I can drive" ang sarap siguro sa pakiramdam kung totoo ang concern niya pero alam ko na awa lang ang nararamdaman niya ngayon

"I insist...are you ready?"

"Y-yeah. I'll just get my bag" sabi ko at dali-daling kinuha ang bag sa kama

"Good" ani Chase saka nauna ng naglakad nakayuko naman akong nakasunod sa kanya ng bigla siyang huminto sa may pintuan

Napasinghap ako dahil sa sobrang lapit naming dalawa.

"Kumain ka na ba?" he asked me.

I can smell his breath. I looked at his eyes and it's hypnotizing me. Ilang taon na ba simula ng huli ko siyang natitigan ng ganito. I missed you, Chase.

"Are you okay? Kumain ka na ba?" Tanong niya ulit

"No not yet, wala akong gana"

"You should eat, dumaan muna tayo sa isang resto bago kita ihatid doon" sabi niya saka nagpatuloy na naglakad

Alam kong hindi dapat na isipin ko ang sa amin ngayon, pero para bang may mainit na humaplos sa nagluluksa kong puso

He parked the car in a Filipino Restaurant, masasarap ang mga naroon pero wala akong gana. Thinking about my dad again breaks my heart.

Si Chase na rin ang nag order ng pagkain namin

"Excuse me, I need to make a call" sabi ko habang hinihintay ang order namin

Tumango lamang ito dahil busy ito sa cellphone niya. I then went to the girls comfort room.

"Hello Dom? How is dad?" Sabi ko sa kabilang linya

"He's okay shane. Malapit ng matapos ang preparation, ihahatid na siya mamaya dito. Huwag kang mag-alala, ako ng bahala muna dito magpahinga ka muna ilang araw ka ng hindi nakakatulog ng maayos. Nangangayayat ka na" ani Dom

"Don't worry about me Dom, i'll be there before 10pm. I'll see you later"

"Okay. Take care shane" tugon nito at agad na pinatay ang telepono

Pabalik na ako sa table namin at rinig kong may kausap si Chase sa phone.

"Please, don't say that Ysabella. This is only a favor okay? Wala kang dapat ipag-alala, hindi personal ang mga ito okay? Namatay ang papa niya, okay...I'll see you later"

Whoa! Parang may dumagan na bato sa dibdib ko.Awa lang ang lahat ng pinapakita niya at wala talaga akong halaga sa buhay niya.

Laurice Shane you are Ms. Nobody in Chase's life. Bulong ko sa sarili ko

Hindi na ako bumalik pa sa upuan namin, dumeretso ako sa counter to cancel all our orders. I took a deep breath bago ko hinarap ang lalaking mahal ko pero di ako ang mahal.

"I cancelled our orders" sabi ko saka kinuha ang aking bag

"W-why?" Naguguluhang tanong niya. Nakikita ko ang pagkagulat niya

"I don't need your pity Chase. Huwag mo akong kaawaan dahil anak ako ng sumira ng buhay niyo. Mauuna na ako, magta-taxi na lang ako. Salamat" sabi ko. Hindi ko na hinintay na makasagot ito dahil dali-daling kinuha ko na ang aking bag at humakbang paalis doon ayokong makita niya kung gaano ako kahina.

Malapit na ako sa pinto mg resto ko ng bigla ay hinawakan niya ang aking kaliwang kamay

"At least, eat something. You look pale at malaki ang ipinayat mo"

"Gaya ng sabi ko, huwag mo akong kaawaan Chase dahil hindi ako deserving sa awa mo" pinalis ko ang kanyang kamay at dali-daling lumabas doon.

Crap! Bakit palagi na lang? Bakit ako na lang palagi?

Naglakad-lakad ako upang makapag-isip ng konti paglingon ko ay tatlong bloke na pala ang layo ko, sinubukan kong maghanap ng taxi ngunit halos lahat naman ay may sakay at sa malas ay bigla na lang bumuhos ang ulan.

Oh right! Pati ang langit ay nakikidalamhati sa akin. Sige buhos pa, kasabay ng pagbuhos ng ulan ay ang pagbuhos rin ng aking mga luha.

Tatakbo sana ako papunta sa susunod na bloke upang bumili ng payong sa convenience store na naroon ng may kotse na tumigil sa harapan ko.

"Laurice Shane! Sumakay ka na, it's raining basang-basa ka na" it was chase

I chose to ignore him at sumakay sa taxi na kakahinto lang.

The last thing that I would want from Chase is his pity. I don't need it and I certainly don't deserve it.