สี่สิบนาทีต่อมา @DBP Jewelry Land
"เจ้แยมส่งหนูอัยญ์ตรงนี้ก็พอค่ะ" ฉันรีบบอกเจ้แยมโรลที่กำลังจะเลี้ยวเข้าไปตามทางเข้าโรงจอดรถของบริษัท
"อ้าว ไม่ให้เจ้ขึ้นไปส่งข้างบนเหรอ"
"ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้ก็รบกวนเจ้แยมมากแล้ว"
"รบกวนอะไร ไม่ต้องเกรงใจ เรื่องเล็กน้อย" รอยยิ้มสวยบาดใจถูกส่งกลับมา ทำให้ฉันอดที่จะยิ้มตอบเธอไม่ได้
"หนูอัยญ์ขอตัวก่อนนะคะ" ฉันเตรียมจะเปิดประตูลงจากรถเบนซ์สีเทาอ่อน แต่กลับถูกเสียงใสรั้งไว้
"เดี๋ยว ๆ เจ้ขอเบอร์เราหรือไลน์ไว้ติดต่อได้ไหม เวลาเจ้อยู่ที่กองเหง๊าเหงา ไม่มีเพื่อนคุยเลย เผื่อเราว่างตรงกันเจ้จะได้แชทคุย"
ไม่ต้องร่ายเหตุผลยาวขนาดนี้หนูอัยญ์ก็ให้ค่ะ ฉันแกล้งแซวเธอในใจ
"ได้ค่ะ ขอโทรศัพท์หน่อยค่ะ"
สมาร์ทโฟนเครื่องหรูพร้อมเคสราคาแพงประดับด้วยคริสตัลที่มองดูก็รู้ว่าเป็นแบรนด์ของบริษัทเพื่อนเธอ
"เรียบร้อยค่ะ" ฉันยื่นสมาร์ทโฟนคืนให้เธอ เจ้แยมโรลรับมันไปพร้อมใบหน้าที่
