Yamroll's part
ฉันนั่งมองเฮียราชันย์คุยกับผู้หญิงที่มากับลัคกี้เงียบ ๆ
ความจริงครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอฉันตกใจไปวูบหนึ่งเพราะเธอคนนี้คล้ายใครบางคนที่ฉันรู้จักและเป็นแผลใจของญาติผู้พี่ฉันมาหลายปี
"เธอชื่ออะไรเหรอ?" เหมือนจะคุ้นหน้าว่าเคยเจอเธอที่บ้านลัคกี้วันที่ป้าอุ่นทิพย์จัดงานเลี้ยงฉลองต้อนรับพวกเรา
"อ้ะ! ขอโทษที่เสียมารยาทนะคะ ชื่อหนูอัยญ์ค่ะ" เธอคนนี้ยิ้มออกมาแล้วน่ารักที่สุด พวงแก้มของเธอจะนุ่มนิ่มเหมือนขนมหนึบ ๆ ดึ๋ง ๆ หรือเปล่านะ คิดแล้วก็อยากจะเอานิ้วไปจิ้มเล่นจัง
"พี่ชื่อแยมโรล เรียกเจ้แยมเฉย ๆ ก็ได้"
"ค่ะ เจ้แยม" รอยยิ้มเธอช่างสดใส นั่นยิ่งทำให้ฉันมองเห็นภาพซ้อนทับของ 'คนอีกคน' ก่อนจะแอบชำเรืองมองญาติผู้พี่อย่างเฮียราชันย์ที่นั่งวางมาดนิ่ง ๆ แต่ฉันดูออกว่าเฮียเองก็คงรู้สึกเหมือนที่ฉันรู้สึก
เอ... หรือว่าฉันจะทำให้สองคนนี้ลองคบกันดูนะ เผื่อจะช่วยให้เฮียคนดีของฉันลืมใครคนนั้นไป
