หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
ฉันยังคงดำเนินการใช้ชีวิตเเบบปกติที่ราบเรียบต่อไป โดยที่มีคนอีกคนเพิ่มเข้ามาในชีวิต
ทุกเช้าเย็นไม่เว้นเเม้กระทั่งก่อนนอนก็ต้องเจอหน้า พูดตามตรงคือเจอกันเเทบจะทุกเวลา..
ยิ่งกว่าเซเว่นซะอีก
เเต่ฉันชอบนะ..
ไม่รู้สิเขาเหมือนเข้ามาในไทม์โซลของฉันไปเเล้ว วันไหนไม่ได้เห็นหน้า วันนั้นจะเเปลกมาก ซึ่งก็ดูเหมือนเจ้าตัวจะว่างทุกเวลาเลย
ข้เอความจาก 'J'
'ไปดูหนังกัน'
ฉันชะงักฝีเท้าลง ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดูข้อความที่ถูกส่งเข้ามาไม่กี่นาที
"ว่างมากสินะ"ฉันเเค่นหัวเราะออกมาเบาๆเเล้วเก็บมือถือลงกระเป๋าตามเดิม
ตอนนี้เป็นช่วงใกล้สอบ บอกเลยว่าเป็นมรสุมที่ทั้งใหญ่เเละลำบากสำหรับฉันมาก
ไหนจะต้องเคลียร์งานก่อนปิดเทอมอีก เเต่ดูเหมือนทางฝั่งหมอนั่นจะชิวเหลือเกิน
"ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่เชียว"ยัยชาเเซว
"ยิ้มอะไรเล่า ไม่ได้ยิ้มซะหน่อยอ่ะ"ฉันว่าเเล้วหลบตา
"โอเค...ไม่ยิ้มก็ไม่ยิ้ม"
"ว่า
