ตอนที่ 32 เป็นแค่เพื่อนกัน
เมื่อคิดว่านี่อาจจะเป็นบทสรุปที่ดีสำหรับทุกฝ่าย ปลายฟ้าเลยตั้งใจที่จะตัดสินใจออกจากชีวิตของกฤชติน จากนี้ไปเธอก็จะได้ไม่ต้องคอยหลบ ๆ ซ่อน ๆ ทำเหมือนไม่รู้จักกันกับเขาในมหาวิทยาลัย ต่อไปนี้เธอจะได้ยิ้มจะทักทายเขาเหมือนเพื่อนร่วมคลาสคนอื่น ๆ ต่อไปเธอจะทำเหมือนว่าสี่ปีที่ผ่านมาไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอ ซึ่งที่จริงแล้วไม่ควรเกิดมาตั้งแต่ต้นด้วยซ้ำไป
“ปลายเป็นไรน่ะ”
เสียงกฤชตินที่เดินมาข้างหลังทำให้ปลายฟ้าสะดุ้ง เพราะไม่คิดว่าเขาจะบังเอิญเดินมาเจอเธอที่นี่ เธอรีบเช็ดน้ำตาแล้วปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนจะรีบหันไปฝืนยิ้มให้กลับเขา
“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไรนิ แล้วตินมาที่นี่ทำไมเหรอ”
เมื่อครู่หลังจากที่ทุกคนกำลังจะเข้ามาเรียนในคลาส กลุ่มของกฤชตินก็เดินตามหลังกลุ่มของเธอมาไม่ไกลกันเท่าไหร่นัก กฤชตินมองเห็นหลังของปลายฟ้าไว ๆ ก่อนที่เธอจะเดินหายไปทางบันไดดาดฟ้า
