ตอนที่ 31 ก้าวออกมา
ราวกับโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะเมื่อริสาเดินก้าวตรงไปแล้วหยุดอยู่ตรงหน้าของกฤชติน ปลายฟ้ารู้สึกได้ถึงมือไม้ของตัวเองที่เย็นเฉียบ หัวใจคล้ายกับมีอะไรมาบีบแน่นจนมันรู้สึกเจ็บแปลบ สิ่งที่เธอเก็บเอาไว้ในใจมาตลอดเกือบสี่ปีคล้ายกับว่ามันกำลังจะเกิดขึ้นอยู่ตรงหน้า
ในขณะที่เพื่อนคนอื่นไม่เข้าใจว่าริสากำลังคิดจะทำอะไร แต่นาทีนั้น..ริสาที่หยุดยืนอยู่ที่ตรงหน้าของกฤชตินแล้วโน้มตัวลงจนใกล้ใบหน้าเขา
“กฤชติน ขอโทษนะ” เธอก้มลงไปหอมแก้มเขาท่ามกลางความตกใจของทุกคน รวมถึงกฤชตินที่นั่งอึ้งเพราะทำอะไรไม่ถูก
“เห้ยยยยย!!! ริสา!!!”
แทบจะเป็นเสียงเดียวของทุกคนที่เห็นเหตุการณ์แล้วเรียกชื่อริสาแทบพร้อมกัน ปลายฟ้ารู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่ลำคอเธอรีบหลับตาลงเพราะทำใจไม่ได้กับภาพที่เห็นตรงหน้า ก่อนจะลืมตาขึ้นแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
“อะ อะไรของมึงเนี่ย” ยังไม่ทันที่ทุกคนหายตกใจมาวินกลับลุกข
