CHAPTER FORTY-SEVEN

2998 Words

Chapter 47: Purgatoryo "Habang tumatagal tayo rito ay parang nawawalan na tayo ng pag-asa." Ramdam na ramdam ko ang lungkot ng boses ni Anthony. Alam kong hindi ito madali para sa kanila lalo pa't matagal silang nandidito. "Huwag kayong mawalan ng pag-asa, alam kong may tutulong sa atin dito." Si Angel. Pilit niyang pinalakas ang aming mga loob. "Sino ang tutulong sa atin?" Si Calvez. Kagaya ko ay nanghihina na ang kanyang boses. Simula nang nadukot kami ay wala ng pagkaing natatanggap sila. May binabalak ang mga nagdukot sa amin. Dapat ay mayroon kaming gagawin bago paman maisakatuparan ang kanilang pinaplano laban sa amin! ***** Halos madurog ang puso ko habang sinagasaan ang kaluluwa ni Papa. Mabilis ang pag-luha ng aking dalawang mata, sobrang totoo iyon!  "Gab, okey ka la

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD