The CEO's Temptation

Chapter 4

MISTULA akong natuod sa pagkakatayo sa entrada ng kusina. Lumipad bigla ang antok na nararamdaman ko kanina habang sakay ng elevator paakyat ng unit ko. Naabutan ko si Onic na nakadungaw sa loob ng ref at nang batiin ko ay halatadong nagulat at napalingon sa akin.

Normal naman sa simula ang muling paghaharap namin ng anak ni Mang Emman, pero hindi ko inaasahan ang sumunod na nangyari. Her dress strap fell off her shoulder. Bumagsak ang bahagi ng damit niya sa may bandang harapan at para akong nanigas nang masilayan ang tila umuusbong pa lang niyang dibdib.

What a lovely! Bilog na bilog iyon at nasa pinakasentro ang maliit at pink na n*pple. Halatang hindi pa nasasayaran man lang ng daliri ng kahit na sinong angkan ni Adan. Bubot pa talaga ang katawan ni Onic, pero aaminin kong hindi ko rin napigilang hindi maapektuhan.

Well, I'm still a man. Kahit bata ay babae pa rin itong kaharap ko. At least, malinaw naman ang isip ko na menor de edad si Onic at bawal salingin kaya kung gaano kabilis siyang nahubaran ay ganoon ko rin kabilis na pinalis ang munting agiw sa utak ko kasabay ng pagkalma sa libido.

"I'm turning my back so you can fix your dress." Ginawa ko rin agad ang sinabi ko at hinayaan si Onic na ayusin ang sarili. Nakita ko kasi ang pagkataranta ng bata nang mag-Hello sa akin ang isang dibdib. Nagdadalaga na nga kaya mahiyain. I exhaled.

"O-okay na, Sir David," wika ni Onic makaraan ang ilang sandali.

Pumihit ulit ako sa gawi niya. Ang balak ko sana ay ngumiti- ngiting sa tingin ko ay magbibigay ng assurance sa kaniya na wala lang sa akin ang nangyari. Na hindi siya dapat mag-alala kahit nasilipan ko siya. Pero hindi ko alam kung bakit imbes na ngumiti ay seryosong mukha ang iniharap ko kay Onic. Parang nahihirapan akong ngitian siya gayong naiwan sa memorya ko ang hugis at ganda ng kaliwang dibdib niya.

"Matutulog na'ko. Ikaw na ang bahala rito. Kapag may problema, katukin mo lang ako. Make yourself comfortable here, okay, kid?"

Natigilan siya sandali at napatango-tango. "S-sige, Sir. Good night."

Tulog pa si Onic nang umalis ako kinaumagahan papuntang trabaho. Hindi ko na rin ito ginising dahil tiyak na napuyat at hatinggabi na ay nagmemeryenda pa. Mukhang mahilig sa sweets ang anak ni Mang Emman. May alam din sa pagluluto dahil nakita ko pa sa ref ang natira sa niluto nito na hindi ko sigurado kung chicken tinola ba o simpleng version ng pochero.

Kasunod ko agad si Bert habang papasok ako ng private office. Itinanong ko sa kaniya kung nakapag-set na ba siya ng meeting sa may-ari ng lupa sa Cavite na kinatatayuan ngayon ng dalawang malalaking gusali ng DXS Warehouse and Logistics. May limang taon na rin naming inuupahan ang lupa ni Mr. Domingo Silvestre. Subalit nitong nakaraang linggo ay may nakarating na balita sa akin na hindi na pipirma sa renewal ng lease contract ang matanda dahil nagbabalak na itong magtayo ng ibang negosyo sa property.

"Nasa ibang bansa pa po si Mr. Silvestre, Sir, pero nagbilin ako sa sekretarya na ipaalam agad sa atin kapag nakauwi na ang matanda."

Napasandal ako sabay hilot sa aking sentido. DXS Warehouse and Logistics is a daughter company of MSCC Phil., Incorporated- a semiconductor company founded by my father and has been operating for more than thirty years now. Ang aming kompaniya ang nagsu-supply ng mga pangunahing piyesa gaya ng transistors, diodes, capacitors, integrated circuits at karamihan sa mga kliyente namin ay electronic manufacturing companies na nasa loob at labas ng bansa.

Noong una ay umuupa rin kami ng warehouse na pag-iimbakan ng mga finished products ng MSCC at maging ng mga raw materials na kailangan namin sa production. Hanggang sa naisip kong magtayo ng sarili naming warehousing and logistics at dahil sa tiwala sa kakayahan ko ay pumayag si Papa. Nakakuha kami ng investors at agad nasimulan ang operasyon sa DXS. And although we're renting a property, it's still a win-win situation for us dahil ang ilan sa mga kliyente na sinusuplayan namin ng mga produkto ay kliyente na rin namin sa warehousing kaya mas malaki pa ngayon ang ipinapasok na pera ng DXS.

Hindi talaga pwedeng mahinto ang operation sa Cavite dahil bukod sa malapit iyon sa mismong planta ng MSCC, maayos na maayos na rin ang sistema ng buong warehouse. Pakiramdam ko ay magba-back-to-zero kami kapag naputol ang kontrata kay Mr. Silvestre. May iba pa namang property na malapit sa kinatatayuan ng DXS, pero napakaganda ng kasalukuyang location nito dahil very accessible sa maraming exit sa expressway kaya napakadalang magkaroon ng delay sa mga shipment. Kung papayag lang sana ang matanda na ibenta na sa amin ang kabuuan ng property, pero mukhang mas imposible na ngayong may balitang gagamitin na nito ang lupang kinatatayuan ng warehouse.

"Okay, Bert. Bumalik ka na sa pwesto mo. Just remind me about my meeting with the Holler Aviation representatives."

"Noted, Sir. And Sir David, tumawag din pala kanina lang si Madam Irina."

Napahinto ako sa ginagawa at nagtaas ng tingin kay Bert. "Did she? Anong sabi ni Mama?" tanong ko at kinuha ang cellphone upang i-check kung may missed calls ako mula rito at mayroon ngang dalawa. Baka hindi ko lang narinig dahil preoccupied ako umagang-umaga pa lang at isa pa rin sa pinoproblema ko ang pinapanakot nila sa akin na arranged marriage. Bukod pa roon ang isang imahe na dala ko hanggang sa panaginip na kahit anong saway ko sa sarili ay parang hudyong pabalik-balik.

"Madam Irina just wanted to remind you about the deadline, Sir. I wonder what is it all about, pero ang sabi ng Mama n'yo ay may six days na lang daw kayo."

I nodded. "Alright. Kung wala na, pwede ka nang lumabas. Salamat."

Gaya ng ibinilin ko, pumasok si Bert sa aking opisina para ipaalala ang meeting kasama ang ilang executives from Holler Aviation. The company has been using some of our products at sa susunod na buwan ay magsisimula na muli ang bago naming kontrata sa kanila.

Nakabalik ako sa opisina kalahating oras bago ang lunch break. Dinampot ko ang telepono para tawagan si Bert at utusan sanang magpa-deliver ng lunch ko, pero may iba akong naisip. Ibinaba ko ulit ang telepono. Pagkatapos, dinampot ko ang susi ng kotse at muling lumabas ng opisina.

"Sir, lalabas kayo?" bungad sa akin ni Bert na mukhang papunta sa office ko.

"Uuwi ako sandali. I'll just have to check on my visitor. Babalik ako bago ang susunod na meeting ko."

Tatango-tango lang si Bert habang nagpapaliwanag ako. "Noted, Sir. Take care."

Naghihintay ako sa elevator nang mamataan ko sa may hallway si Gremorie. Magkukunwari sana akong hindi siya napansin, pero tinawag at kinawayan na ako nito. Napilitan akong pansinin siya at hintayin na makalapit.

"You have meeting outside?"

"Wala," sagot ko. "May kukunin lang akong dokumento sa bahay. Naiwan ko kanina sa pagmamadali."

Ngising-aso agad ang gago. "Dokumento ba talaga ang sadya mo sa bahay mo?"

Nagsalubong ang mga kilay ko. "Of course! Ano pa ba sa tingn mo?"

He laughed. "Wala! Nagtatanong lang naman."

Hindi ko na siya pinansin. Pagbukas ng elevator ay sinabayan naman niya ako ng pasok. Tiningnan ko siya nang masama.

"Mang-aasar ka na naman ba?"

"No," iling ni Gremorie. "Papunta rin talaga ko sa basement. Anyway, naroon ako kanina sa tabi ni Bert nang tumawag si Madam Irina. Hindi ko lang siya nakausap dahil may kausap din ako. How's she? Matagal-tagal na rin mula nang huli kaming nagkita ng Mama mo."

"She's good. Dumaan ako sa bahay niya kagabi at doon nag-dinner."

"Oh! So... mag-isa lang palang nag-dinner si Onic kagabi?"

Hindi ako sumagot. Kailangan pa bang sagutin iyon gayong alam naman na niya?

"Kung nagkita kayo ni Madam Irina, I bet nasabi mo rin sa kaniya na may bisita ka ngayon sa condo?"

"No."

Natahimik sandali si Gremorie. "Why not? Paano kung pumunta iyon bigla sa condo mo at maabutan si Onic? Baka matakot ang bagets kay Madam."

"Hindi pupunta si Mama sa condo. She's busy with something."

"Talaga? Busy with what? Another charity event?"

I exhaled. Bumaling ako kay Gremorie kasabay ng pagbubukas ng pinto ng elevator. "My wedding."

Nahuli ko pa ang pagkatigalgal ng kaibigan ko bago ako tuluyang tumalikod at lumabas at dire-diretsong naglakad papunta sa kinapaparadahan ng aking sasakyan. Ilang sandali pa ay naramdaman kong may kasunod na ulit ako.

"Are you serious? O jino-joke mo lang ako? Kanino ka ikakasal? Bakit wala ka man lang nababanggit? Para saan at naging kaibigan mo ako tapos huli kong malalaman na mag-aasawa ka na?"

"Pareho lang tayo, Grem," wika ko at tuloy-tuloy lang sa paglalakad habang nakikipag-usap dito. "Kagabi ko lang din nalaman na ikakasal na ako at sa babaeng hindi ko pa nakikilala dahil unang-una, wala akong girlfriend. Pero nagbigay ng deadline ang matatanda at may isang linggo na lang ang natitira sa akin para magpakilala ng magiging asawa."

"Isang linggo?! How can that happen?"

"I don't know," sagot ko sabay hinto at hinarap ang nasusurpresang si Gremorie. "Pero kung wala akong maihaharap sa kanila, sila na raw mismo ang kukuha ng mapapangasawa ko. So you see? Masyadong abala si Madam Irina para sumadya sa condo. Onic is safe there. At hindi ko rin naman siya pababayaan kahit pa malaman ni Mama ang tungkol sa kaniya. Walang ginagawang masama ang bata para pag-initan ng kahit na sino. Pananagutan ko siya habang narito siya sa poder ko."

"Okay, fine!" ani Gremorie sabay taas ng dalawang kamay. "Pero bro, hindi naman na si Onic ang issue. You're getting married! Matanda ka na para diktahan at pakialaman sa pagdedesisyon saa buhay, pero anong gagawin mo kung sakaling ituloy 'yan ng pamilya mo?"

Natigilan muna ako sandali at saka kalmadong nagkibit ng balikat. "Get married, I guess. Have free s*x every night, at kapag nagsawa ay madali na siguro ang makipag-divorce."

"Do you think it is that easy?" seryosong tanong ni Gremorie.

"Hindi. Pero tinatanong mo kung anong gagawin ko at sinagot lang naman kita. Besides, napag-isip-isip kong mag-aasawa rin naman ako pagdating ng araw kaya bakit hindi pa ako papayag sa gusto ng pamilya ko? Sigurado naman ako sa mapipiling babae ni Madam Irina."

"Don't fool yourself, bro. Kahit hindi ka ikasal, you can get free s*x anytime you want. At hindi ikaw ang tipong magpapadikta lang basta."

"So what do you suggest me to do? Makipag-away ako sa nanay ko? Believe me, they are d*mn serious of marrying me off soon. Ang mga tito ko, gagawin din sa akin ang ginawa sa mga anak-anak nila. Hinihintay ko na nga lang na gamitin nilang panakot sa akin ang mga shares nila sa kompaniya."

"Then why don't you just hire someone who will pretend as your fiancée instead?"

Natigilan ako. "What?"

"Use your money. Magbayad ka ng babae. Siguradong may papayag na magpanggap para sa'yo. And in my opinion, mas okay na iyon kaysa pilitin mo ang sarili mo sa babaeng ibang tao naman ang pumili para maging asawa mo."