หลายวันต่อมา
"...รอสักครู่นะคะ ไม่เกินห้านาทีค่ะ" เสียงของผู้เป็นแม่ที่ดังจากทางหน้าบ้านส่งผลให้ฮันนี่ที่พึ่งก้าวขาออกมาจากห้องนอนหันไปมองตามทิศทางของเสียง
รอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นเมื่อเห็นลูกค้าที่ทั้งมานั่งรอและยืนรอ ขนาดเปิดร้านได้แค่ไม่กี่วันยังมีลูกค้าเข้ามาไม่ขาดสาย
อาชีพที่แม่รัก คงทำให้แม่มีความสุขไม่น้อยเลย
เห็นแค่นั้น เธอที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้แม่มีความสุขก็พลอยอิ่มใจตาม
"ลูกค้าของเชฟร้านเล็กๆ แต่ฝีมือการทำอาหารคุณภาพระดับภัตตาคารเยอะแต่เช้าเลยนะคะ"
"ฮันนี่ คำพูดคำจาของเรานี่นะกำลังจะทำแม่อายคนแล้วรู้ตัวหรือเปล่า"
"ทำไมจะต้องอายด้วยล่ะคะ ก็แม่ของฮันนี่ฝีมือระดับเชฟของภัตตาคารจริงๆ นี่นา หนูกินได้ทุกวันไม่มีเบื่อเลยค่ะ วันนี้อยากกินแกงจืดเต้าหู้หมูสับ อยากกินผัดผักบุ้งไฟแดงด้วยค่ะ"
"ขอกินฟรีนี่ไม่ได้นะ ต้องทำงานแลกข้าวนะคนสวย ไปเลย ไปเสิร์ฟอาหารช่วยแม่เดี๋ยวนี้เลย" คนตั
