เรือนแห่งหนึ่งตั้งอยู่ยังทิศทางตรงข้ามกับสวนดอกไม้
ฟางหลันถูกพาเดินมาตามทางเรื่อยๆ จนเข้าด้านในของเรือนได้อย่างง่ายดาย ภายในเรืองแห่งนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นเรือนของผู้ใด
เมื่อหญิงสาวเดินมาด้านในห้องรับรอง จนเดินทะลุเข้ามายังระเบียงชมจันทร์ จึงได้เห็นสตรีวัยกลางคนผู้หนึ่งนั่งจิบชาอยู่ที่ตั่งยาวริมระเบียง ท่าทางคล้ายกับกำลังรอคอยใครบางคนอยู่เป็นนานแล้ว ทั้งหมดจึงพากันเดินเข้าหาถึงตั่งตัวนั้น
“แม่หก ดูเถิดพวกข้าพาใครมา” เสียงกระจ่างใสของหยวนจีเอ่ยขึ้นทันที
ทำให้สตรีเจ้าของเรือนหันมามองทันทีเช่นกัน แต่ทว่าเมื่อเห็นผู้มาเยือนเต็มตา ก็กลับผินหน้ากลับที่เดิม แล้วแสดงท่าทีนิ่งเฉยไปเสียอย่างนั้น
“แม่หก!” เป็นหยวนเจียงที่มีไหวพริบ “นางเป็นคนรักของพี่สี่นะเจ้าคะ”
ครานี้สตรีนางนั้นหันกลับมามองอีกครา ท่าทางคล้ายตะลึงงัน ดวงตาเบิกกว้าง
ฟางหลันเผลอเลิกคิ้วขึ้นสูง เมื่อรับรู้แล้วว่านางคาดผิดไป
